ԵՐԵՎԱՆ, 20 հոկտեմբերի. /Նովոստի–Արմենիա/. Երբեմն մենք հանդիպում ենք մարդկանց, ովքեր շատ ծույլ են։ Պարզվում է, որ ծուլությունը կարող է «գրված» լինել մեր գեներում։ Միսուրիի համալսարանի աշխատողներն առնետների վրա կատարած գիտափորձի արդյունքում պարզել են, որ որոշ գեներ կարող են ազդել վարքագծի վրա։
Վերջին տվյալներով, մարդկանց մեծ մասն օրական ոչ պակաս քան 30 րոպե հատկացնում է ֆիզիկական վարժություններին, թեև դա օպտիմալ նվազագույնն է առողջությունը պահպանելու համար, գրում է
bienhealth.com կայքը։
Գիտնականները, զբաղվելով ցածր մոտիվացմամբ մարդկանց ուսումնասիրությամբ, հետաքրքրվել են, թե կարող է, արդյոք, գենի նախահակվածությունը գենետիկ հիմք ունենալ։
Միսուրիի համալսարանին առընթեր Անասնաբուժության քոլեջի պրոֆեսոր Ֆրենկ Բութն իր գործընկեր Մայքլ Ռոբերտսի հետ իրենց գիտափորձի համար առանձնացրել են 2 տեսակի առնետներ` ծույլ և ավելի հակված մարզումների։
Հասկանալու համար, թե կարող է, արդյոք, ծուլությունը դրված լինել գեներում, 6 օրվա ընթացքում գիտնականները հետևում էին, թե որքան են վազում կրծողները վազքանիվի վրա։
Հաջորդ փուլում նրանք բուծել են 26 առանձնյակներ առավել ակտիվ առնետներից և 26` ծույլերից` մինիպոպուլյացիան ավելացնելով մինչև 10 սերունդ։ «Վազորդներից» բուծված կրծողները 10 անգամ ակտիվ էին, քան «ծույլ» խումբը։
Համեմատելով ավելի ակտիվ և ծույլ առնետների մկանային բջիջների մարմիններն ու միտոքոնդրիումները` գիտնականները որոշակի տարբերություններ հայտնաբերեցին ՌՆԹ–ում, ինչն առիթ տվեց խոսելու ծուլության նկատմամբ գենետիկ նախահակվածության մասին։
Գիտնականները հայտնաբերեցին 36 գեներ, որոնք կարող են բացատրել մարզումների նկատմամբ անտարբերությունը։ Հետագայում ծրագրվում է ուսումնասիրել այդ 36 գեներից յուրաքանչյուրը, պարզելու համար, թե, արդյոք, «ծույլ» գեները մասնակցում են երեխաների և մեծահասակների ճարպակալման գործընթացին։
Սա թույլ կտա բացահայտել մարդկանց ճարպակալման ևս մեկ պատճառ։ Իսկ դա շատ կարևոր է հատկապես մանկական ճարպակալման մակարդակի ավելացման ֆոնին։ -0-
