Ռազմական գործողությունների մեկնարկի և Արցախն ու Սյունիքն ամբողջությամբ կորցնելու ռիսկի մասին. քաղաքագետը մեկնաբանել է ստեղծված իրավիճակը

ԵՐԵՎԱՆ, 4 ապրիլի./Նովոստի–Արմենիա/. Քաղաքագետ, արևելագետ Սերգեյ Մելքոնյանը Telegram–ի իր ալիքում վերլուծել է զորադասավորումը Հարավային Կովկասում։

«Ուկրաինայի ուղղությամբ ռուսական անհաջողության մասին քննարկումների ֆոնին ընթանում է Արցախում լարվածության օջախի ստեղծման ակտիվ նախապատրաստում։ Դրանով էլ բացատրվում են Պուտին–Փաշինյան, Պուտին–Ալիև հեռախոսազանգերը», – գրում է նա։

Քաղաքագետն ուշադրություն է հրավիրում այն փաստին, ինչ կա այսօրվա դրությամբ։

Որպես առաջին կետ Մելքոնյանը նշեց խաղաղապահների վարկաբեկումը` պարզաբանելով, որ այդ գործընթացը Բաքվի կողմից տեղի է ունենում վաղուց և սկսել է աջակցություն ստանալ Երևանի կողմից։

«Նշեմ, որ Արցախում խաղաղապահ զորակազմի հասցեին հնչող պահանջներն անհիմն չեն։ Եթե Բաքուն արդեն կարմիր քարտ է ցույց տվել ռուսական ռազմական ներկայությանը տարածաշրջանում, ապա Երևանը` դեռ միայն դեղին։ Բայց երկու կողմերի նպատակները համընկնում են (ավելի ճիշտ` ղեկավարության նպատակները). հեռացնել ռուս զինվորականներին Հարավային Կովկասից», – նշում է նա։

Փորձագետը նաև նշում է Ադրբեջանի կողմից Ռուսաստանի կարմիր գծերի շոշափումը։

«Այսօր Բաքուն քայլ առ քայլ ինչպես շոշափում է, այնպես էլ հեռացնում է կարմիր գծերը. բարձրախոսներն Արցախի հայկական բնակավայրերի մոտ` բնակության վայրը լքելու կոչով, գազատարի պայթյունն ու դրա վերականգնմանը խոչընդոտելը, թեթև հրաձգային սպառազինության կիրառումն արցախցիների ուղղությամբ (եղել են վիրավորներ և զոհեր), այնուհետև ականանետերի կիրառումը և, վերջապես, Փառուխ գյուղի և Քարագլխի բարձրունքի մեծ մասի գրավումը։ Այս քայլերն արդյունավետորեն չեն կանխվել ռուսական խաղաղապահների կողմից, այդ պատճառով ադրբեջանական ԶՈւ–ները շարունակել են ճնշել», – գրում է նա։

Մելքոնյանը նշում է նաև Ադրբեջանի ուժերի և միջոցների կուտակումն Արցախի և Սյունիքի շուրջ։

«Արցախն ամուր վերցված է օղակի մեջ ադրբեջանցի զինվորականների կողմից (նոր զորամասեր և ծանր տեխնիկայի կենտրոնացում` երկայնքով)։ Նախիջևանում զորավարժությունների ֆոնին այսօր շարունակվում է անձնակազմի և սպառազինության կենտրոնացում Սյունիքի սահմանին (Հայաստանի հարավ)», – նշում է նա։

Քաղաքագետը նաև ընդգծում է, որ հայկական ղեկավարությունը չի ցանկանում պաշտպանել Արցախն ու Սյունիքը։

«Պարադոքսալ է հնչում, որ Հայաստանի ղեկավարությունը դե–ֆակտո որևէ քայլ չի ձեռնարկում` Արցախի բնակչության անվտանգության ապահովման համար ոչ թե կախված սպառնալիքի, այլ արդեն իրական ռազմական գործողությունների ֆոնին։ Հիմնական պատճառը Թուրքիայի հետ խաղաղ պայմանավորվածությունները ձախողելու վախն է։ Այս ֆոնին ռուսական կողմն ունի երկու ընտրություն` հույսը դնել միայն ինքն իր վրա կամ պայմանավորվել ադրբեջանական կողմի հետ։ Այս հարցով հայկական կողմը կապիտուլյացիայի է ենթարկվել», – կարծում է նա։

«Կարելի է ակնկալել, որ առաջիկա ամիսներին կսկսվեն ռազմական գործողություններ։ Լարվածությունը շարունակում է աճել Ուկրաինայում` ակտիվ փուլի անավարտության ֆոնին։ Քանի դեռ Հայաստանի ղեկավարությունը դե–ֆակտո զբաղված է Թուրքիայի հետ խաղաղության համաձայնագրի ստորագրմամբ (իրականում` ազգային շահերի հարցով նոր կապիտուլյացիայի ստորագրմամբ), ավելանում է Արցախն ու Սյունիքն ամբողջությամբ կորցնելու ռիսկը», – եզրափակել է նա։–0–