Ստահակներին չեն լսում, նրանց վճարում են, հետո` մոռանում. Պահեստազորի սպաները Ժիրինովսկու մասին

ԵՐԵՎԱՆ, 5 օգոստոսի. /Նովոստի-Արմենիա/. «Պահեսազորի սպաների համահայկական միությունը» հանդես է եկել հայտարարությամբ, որում խիստ քննադատել է Հայաստանի մասին ՌԱԴԿ առաջնորդի վերջին արտահայտությունները:

Ժիրինոսկին, ելույթ ունենալով Լայֆի «Առաջ» ռադիոհաղորդման եթերում, հայտարարել է, որ Հայաստանը երբեք չի հրաժարվի Ռուսաստանից, հակառակ դեպքում Հայաստանի վերջը կգա: «... Եվ թքած ունենք Հայաստանի վրա։ Ի՞նչ է Հայաստանը մարդկանց համար», ասել է ՌԱԴԿ առաջնորդը:

Ներկայացնում ենք «Պահեսազորի սպաների համահայկական միության» հայտարարության տեքստը.

«Որքան մեզ զսպեցինք, բայց չկարողացանք լուռ մնալ ու չանդրադառնալ երբեմն լրատվամիջոցների կողմից անթաքույց վրդովմունքով և հումորով առաջին էջեր բարձրացվող «քաղաքական գործիչ» Վլադիմիր Ժիրինովսկու վերջին հայտարարությանը Ռուսաստան-Հայաստան հարաբերությունների մասին:

Մենք սպաներ ենք, տասնամյակներ շարունակ մեզ Հայրենիքի պաշտպանություն, արարող ժողովրդի ու զինվորների կյանք է վստահվել: Մենք պատվով ծառայել ենք անծայրածիր Խորհրդային Միության զինված ուժերում, հետո` Հայկական բանակում: Հայ-ռուսական դարավոր բարեկամությունն ամրապնդել ենք ո´չ միայն զորավարժարաններում, այլև մարտադաշտերով ձգվող խրամատներում:

Ռուս, բելառուս, ղազախ ու այլ երկրներից եկած մարտիկների հետ արևի տակ վերջին կում ջուրն ենք կիսել, ձյուների մեջ սառչող մեր մարմիններով տաքացրել իրար, միմյանց մեր վերքերից հոսող արյունն ենք փոխներարկել: Որովհետև մարդ էինք ու այդպիսին էլ մնացինք:

Այդ ընթացքում նվիրյալներ, վախկոտներ ու դավաճաններ շատ ենք տեսել: Ու հիշում ենք նրանց: Բայց նաև տեսել ենք ո´չ մարդկային մի տեսակ, ում «ծախու շո´ւն» էինք անվանում և զինվորներին սովորեցնում էինք զգույշ լինել նման բազմադեմ, բայց իրականում մարդկային դիմագիծ չունեցող տականքներից:

Աստվածաշնչյան Հայաստանի հողին շատերն են փորձել թքել, բայց պատմությունը վկայում է, թե որչափ անփառունակ է եղել նրանց վախճանը: Մի դավաճան ունեինք` մելիք ֆրանգյուլը: Նույնը փորձեց նա անել, բայց շուրջ երեք հարյուրամյակ հայ ժողովո´ւրդն է թքում նրա գերեզմանին: Այ սրիկա´, ֆրանգյուլը, ում անունը հայերենում այլևս փոքրատառով է գրվում, մինչ դավաճան դառնալը գոնե մելիք էր եղել, դո՞ւ քեզնից ի՞նչ ես ներկայացնում, վաղն ի՞նչ ես լինելու, ու ինչո՞ւ ես կարծում, թե քեզ միշտ վճարելու են:

Հասկացի´ր, որ քեզ նմանները երբեք չեն կարող օգտվելով աշխարհաքաղաքական խաղերի ստոր ու այսրոպեական վայրիվերումներից, հայ-ռուսական դարավոր եղբայրությունը վերածել ինչ-որ ապրանքադրամային հարաբերությունների»: -0-