Հայաստանը կօգնի Արցախին գործակցություն հաստատել ԵԽԽՎ–ի հետ
01.02.2016,
17:00
Հայաստանը կօգնի Արցախին ուղիղ կամ անուղղակի գործակցություն հաստատել ԵԽԽՎ–ի հետ:
ԵՐԵՎԱՆ, 1 փետրվարի. /Նովոստի–Արմենիա/. Հայաստանը կօգնի Արցախին ուղիղ կամ անուղղակի գործակցություն հաստատել ԵԽԽՎ–ի հետ, երկուշաբթի լրագրողներին ասաց Հայաստանի Ազգային ժողովի փոխխոսնակ, Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի հայկական պատվիրակության ղեկավար Հերմինե Նաղդալյանը։
Ըստ նրա, ԵԽԽՎ–ում հայկական պատվիրակությունը ջանքեր կգործադրի Արցախը գործակցության զանազան ծրագրերում ընդգրկելու համար։
«Մեր դիրքորոշումն այն է, որ Արցախին վերաբերող ցանկացած հարց պետք է լուծվի Արցախի անմիջական մասնակցությամբ։ Մենք արդեն ներկայացրել ենք ԵԽԽՎ–ին մեր դիրքորոշումը, և այն անփոփոխ է մնալու»,– ասաց Նաղդալյանը։
Նա ավելացրեց, որ հայկական պատվիրակությունը ԵԽԽՎ–ի հետ Արցախի գործակցության տարբեր ձևաչափեր և հնարավորություններ կփնտրի, այդ թվում` կապված ժողովրդավարության և մարդու իրավունքների հարցերի քննարկման ժամանակ Արցախի ներկայացությունների մասնակության ուղղությամբ։
«ԵԽԽՎ–ն գործակցության ծրագրերում ընդգրկման փորձ ունի այնպիսի երկրներում, ինչպիսիք են Կոսովոն, Պաղեստինը։ Կարծում եմ, որ Արցախը նույնպես կարող է մասնակցել նմանատիպ ձևաչափին»,– ասաց Նաղդալյանը։
Ղարաբաղյան հակամարտությունը սկիզբ է առել 1988 թ.-ին, երբ հիմնականում հայերով բնակեցված Լեռնային Ղարաբաղը հայտարարեց Ադրբեջանի կազմից դուրս գալու մասին։ 1991 թ. դեկտեմբերի 10-ին, Խորհրդային Միության փլուզումից մի քանի օր առաջ, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցավ հանրաքվե, որի ժամանակ բնակչության ճնշող մեծամասնությունը՝ 99,89 տոկոսը Ադրբեջանից ամբողջովին անկախանալու կողմ քվեարկեց։
Դրանից հետո սկսվեցին լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ, որոնց հետևանքով Ադրբեջանը կորցրեց վերահսկողությունը Լեռնային Ղարաբաղի և նրան հարակից յոթ շրջանների նկատմամբ։ 1994 թ.-ի մայիսի 12-ին՝ զինադադարի մասին համաձայնագրի ուժի մեջ մտնելուց հետո հակամարտության գոտում դադարեցին ռազմական գործողությունները։ Պատերազմի հետևանքով երկու կողմից զոհվեց մոտավորապես 25-30 հազ մարդ և մոտ մեկ միլիոնը ստիպված եղավ լքել բնակավայրերը։
Զինադադարի ռեժիմի մասին համաձայնությունը պահպանվում է մինչ այժմ։ 1992 թ.-ից մինչ օրս ընթանում են բանակցություններ հակամարտության խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում, որի համանախագահներն են ԱՄՆ-ն, Ռուսաստանը և Ֆրանսիան։-0-
Ըստ նրա, ԵԽԽՎ–ում հայկական պատվիրակությունը ջանքեր կգործադրի Արցախը գործակցության զանազան ծրագրերում ընդգրկելու համար։
«Մեր դիրքորոշումն այն է, որ Արցախին վերաբերող ցանկացած հարց պետք է լուծվի Արցախի անմիջական մասնակցությամբ։ Մենք արդեն ներկայացրել ենք ԵԽԽՎ–ին մեր դիրքորոշումը, և այն անփոփոխ է մնալու»,– ասաց Նաղդալյանը։
Նա ավելացրեց, որ հայկական պատվիրակությունը ԵԽԽՎ–ի հետ Արցախի գործակցության տարբեր ձևաչափեր և հնարավորություններ կփնտրի, այդ թվում` կապված ժողովրդավարության և մարդու իրավունքների հարցերի քննարկման ժամանակ Արցախի ներկայացությունների մասնակության ուղղությամբ։
«ԵԽԽՎ–ն գործակցության ծրագրերում ընդգրկման փորձ ունի այնպիսի երկրներում, ինչպիսիք են Կոսովոն, Պաղեստինը։ Կարծում եմ, որ Արցախը նույնպես կարող է մասնակցել նմանատիպ ձևաչափին»,– ասաց Նաղդալյանը։
Ղարաբաղյան հակամարտությունը սկիզբ է առել 1988 թ.-ին, երբ հիմնականում հայերով բնակեցված Լեռնային Ղարաբաղը հայտարարեց Ադրբեջանի կազմից դուրս գալու մասին։ 1991 թ. դեկտեմբերի 10-ին, Խորհրդային Միության փլուզումից մի քանի օր առաջ, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցավ հանրաքվե, որի ժամանակ բնակչության ճնշող մեծամասնությունը՝ 99,89 տոկոսը Ադրբեջանից ամբողջովին անկախանալու կողմ քվեարկեց։
Դրանից հետո սկսվեցին լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ, որոնց հետևանքով Ադրբեջանը կորցրեց վերահսկողությունը Լեռնային Ղարաբաղի և նրան հարակից յոթ շրջանների նկատմամբ։ 1994 թ.-ի մայիսի 12-ին՝ զինադադարի մասին համաձայնագրի ուժի մեջ մտնելուց հետո հակամարտության գոտում դադարեցին ռազմական գործողությունները։ Պատերազմի հետևանքով երկու կողմից զոհվեց մոտավորապես 25-30 հազ մարդ և մոտ մեկ միլիոնը ստիպված եղավ լքել բնակավայրերը։
Զինադադարի ռեժիմի մասին համաձայնությունը պահպանվում է մինչ այժմ։ 1992 թ.-ից մինչ օրս ընթանում են բանակցություններ հակամարտության խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում, որի համանախագահներն են ԱՄՆ-ն, Ռուսաստանը և Ֆրանսիան։-0-
Պատճենել հղումը
