ԼՂՀ-ն պետք է ռազմագերիների վերադարձման գործընթացի կողմերից մեկը լինի. ՀՅԴ
Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը պետք է ռազմագերիների վերադարձման գործընթացի կողմերից մեկը լինի, կարծում է ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության ղեկավար Վահան Հովհաննիսյանը:
«ԼՂՀ-ն պետք է մասնակցի բոլոր նման գործընթացներին, քանի որ գերի վերցնելը տեղի է ունեցել հենց ղարաբաղաադրբեջանական և ոչ թե հայ-ադրբեջանական սահմանին»,- երկուշաբթի լրագրողներին ասաց Հովհաննիսյանը:
Պատգամավորի խոսքով, դա նաև անհրաժեշտ է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների կողմից ղարաբաղյան հակամարտության վերաբերյալ Հայաստանի համար տհաճ տոնայնության ի հայտ գալու կապակցությամբ
«Ողջ, այսպես կոչված, ղարաբաղյան խնդիրն ի հայտ եկավ ԽՍՀՄ-ում կիրառվող կեղծ պարիտետից, այժմ, թվում է, նույնն է կատարվում ԵԱՀԿ ՄԽ-ում»,- ասաց նա:
Միաժամանակ Հովհաննիսյանն ընդգծեց, որ թեպետ մարդասիրական ոլորտը ղարաբաղյան հակամարտության կարևոր ասպեկտներից է, այնուամենայնիվ, նրա խոսքով, աստրախանյան հանդիպման արդյունքում հակամարտության քաղաքական որոշման գործընթացում առաջընթաց չկա:
Աստանայում դեկտեմբերի 1-2-ը կայանալիք գագաթնաժողովի մասին խոսելիս՝ Հովհաննիսյանը նշեց, որ դեռ վաղ է որևէ կանխատեսում անել:
«Ադրբեջանը պատրաստվում է նոյեմբերի 7-ի խորհրդարանական ընտրություններին և կարևոր է հաշվի առնել այն փաստը, որ Ադրբեջանի բացարձակապես բոլոր քաղաքական ուժերը հանդես են գալիս ԼՂՀ նկատմամբ անթաքույց ագրեսիվ դիրքորոշումներով»,- ասաց նա:
Հովհաննիսյանը կարծում է նաև, որ Հայաստանում սկսել են հասկանալ նաև այն «սարսափելի սխալները», որոնք թույլ են տրվել դիվանագիտական ոլորտում վերջին երկու տարա ընթացքում:
«1994-ին հրադադարի հաստատումից և 1988-ին մասնակի իշխանափոխությունից հետո Հայաստանում կեղծ տպավորություն ստեղծվեց, որ աշխարհը ճանաչում է Ղարաբաղի նկատմամբ Հայաստանի դիրքորոշումը, և կարիք չկա քարոզչության ոլորտու խորանալու, սակայն ժամանակը փոխվում է, մարդիկ փոխվում են, գալիս են նոր դեմքեր նոր պարտականություններով ու հայացքներով, որոնց հետ պետք է մշտական քարոզչական աշխատանք տանել»,- ասաց նա:
Հովհաննիսյանի կարծիքով, Հայաստանի բոլոր քաղաքական ուժերը, թողնելով իրենց հավակնությունները, պետք է միավորվեն ադրբեջանաթուրքական ալյանսի դեմ քարոզչական պայքարում, քանի որ այստեղ հնարավոր է հաղթել միայն որակով և ոչ թե քանակով:
Ղարաբաղյան հակամարտությունը սկսվել է 1988 թվականին, երբ գերազանցապես հայերով բնակեցված Լեռնային Ղարաբաղը հայտարարեց Ադրբեջանի կազմից դուրս գալու մասին: 1991թ. դեկտեմբերի 10-ին Լեռնային Ղարաբաղում հանրաքվե անցկացվեց, որի ժամանակ մասնակիցների 99,89 տոկոսը քվեարկեց Ադրբեջանից լիովին անկախանալու օգտին:
Դրան հետևեցին Ադրբեջանի ձեռնարկած լայնածավալ ռազմական գործողությունները, որոնք հանգեցրին նրան, որ նրանք կորցրեցին վերահսկողությունը ոչ միայն Լեռնային Ղարաբաղի, այլև հարակից յոթ շրջանների նկատմամբ:
1994թ. մայիսի 12-ին զինադադարի վերաբերյալ եռակողմ համաձայնագրի կնքումից հետո հակամարտության գոտում դադարեցին ռազմական գործողությունները, որոնց արդյունքում երկու կողմից էլ եղավ շուրջ 25-30 հազար զոհ և մոտ մեկ միլիոն մարդ ստիպված լքեց բնօրրանը:
Հրադադարի ռեժիմ հաստատելու վերաբերյալ համաձայնագիրը մինչև այսօր ուժի մեջ է: 1992 թվականից ի վեր հակամարտության խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ բանակցություններ են տարվում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում, որի համանախագահներն են ԱՄՆ-ն, Ռուսաստանը և Ֆրանսիան: -0-