Թուրքիայի խորհրդարանն առաջինը պետք է վավերացնի հայ-թուրքական արձանագրությունները, չորեքշաբթի լրագրողներին հայտարարեց Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության (ՀՀԿ) խորհրդարանական խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանը:
«Ես անհիմն են համարում սկզբում արձանագրությունների վավերացումը Հայաստանում, քանի որ մեր վավերացումը չի բացի սահմանները, դրանք փակել է Թուրքիան, նա էլ պետք է բացի», - ասաց Սահակյանը:
Նրա խոսքերով՝ արձանագրությունները չվավերացնելու դեպքում Թուրքիան միջազգային հանրության կողմից կհամարվի ոչ վստահելի գործընկեր և կբախվի մի շարք խնդիրների հետ: Միաժամանակ խորհրդարանականը համոզված է, որ Թուրքիան վաղ թե ուշ կվավերացնի արձանագրությունները:
«Աշխարհն ունի քաղաքականության իր կայացած մոդելները: Թուրքիան այժմ այդ մոդելից դուրս է, ինչը նշանակում է, որ վաղ թե ուշ նա կպարտվի», - ասաց Սահակյանը:
Սահակյանը նշեց, որ արձանագրությունները Թուրքիայի խորհրդարանում վավերացվելուց հետո նույն տեսքով կվավերացվեն նաև ՀՀ ԱԺ-ում:
Պատգամավորն ասաց, որ արձանագրությունների վավերացումից հետո Թուրքիայի հետ ծրագրվում է նոր բանակցային գործընթաց սկսել արձանագրությունների մեջ ամրագրված դրույթների, մասնավորապես, միջկառավարական հանձնաժողովի ստեղծման վերաբերյալ:
Հայաստանի և Թուրքիայի միջև չկան դիվանագիտական հարաբերություններ, իսկ 1993-ից, պաշտոնական Անկարայի նախաձեռնությամբ, փակ է հայ-թուրքական սահմանը։
Երկու եկրների միջև բարդ հարաբերությունները պայմանավորված են մի շարք հանգամանքներով, որոնք կապված են, մասնավորապես, Անկարայի՝ ադրբեջանական դիրքորոշման պաշտպանությամբ ղարաբաղյան հարցում, ինչպես նաև Թուրքիայի սուր արձագանքի հետ 1915 թվականին Օսմանյան կայսրությունում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման հետ կապված։
ՀՀ Սահմանադրական դատարանը 2009թ. հունվարի 12-ին երկրի Սահմանադրությանը համապատասխանող ճանաչեց «Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման մասին» ու «Հայաստանի Հանրապետության եւ Թուրքիայի Հանրապետության միջև երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին» արձանագրություններում ամրագրված պարտավորությունները: ՍԴ-ն իր որոշման մեջ սահմանել է, որ նշված արձանագրություններով ստանձնվող փոխադարձ պարտավորությունները` միջազգային իրավունքի սկզբունքներին համապատասխան, ունեն բացառապես երկկողմանի միջպետական բնույթ և չեն կարող վերաբերել ու տարաբնույթ հղումներով վերագրվել որևէ երրորդ կողմի կամ վերջինիս հետ նշված արձանագրություններն ստորագրած կողմերի փոխհարաբերություններին:
Միաժամանակ ՍԴ անդամները փաստել են, որ այդ արձանագրություններում ամրագրված մյուս բոլոր պարտավորությունները միջազգային իրավական ուժ կարող են ունենալ Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի Հանրապետության միջև փաստացի սահմանի բաց լինելու և կոնկրետ դիվանագիտական հարաբերությունների առկայության դեպքում, որը ենթադրում է անհրաժեշտ նախադրյալների ապահովում կողմերի ստանձնած պայմանագրային պարտավորությունները կատարելու համար:-0-
