Հայ-թուրքական արձանագրություններն ավելի բարդացրեցին երկու երկրի հարաբերությունները. Օսկանյան
ԵՐԵՎԱՆ, 28 դեկտեմբերի. /Նովոստի-Արմենիա/. Հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման վերաբերյալ արձանագրությունները էլ ավելի բարդացրեցին երկու երկրի միջև հարաբերությունները, կարծում է ՀՀ նախկին արտգործնախարար, «Սիվիլիտաս» հիմնադրամի հիմնադիր և ղեկավար Վարդան Օսկանյանը:
«Պատճառն այն է, որ արձանագրությունները չվավերացվեցին ինչպես հարկն է, և բազմաբնույթ մեկնաբանությունների հնարավորություն են ստեղծում: Սրանից օգտվում է թուրքական կողմը՝ փաստաթղթերը ներկայացնելով իրեն ձեռնտու լույսի տակ»,- ասաց Օսկանյանը «Սիվիլիտաս» հիմնադրամի «Հայաստան 2009: Խոստում և իրականություն» տարեկան զեկույցը ներկայացնելիս:
Արտաքին քաղաքական գերատեսչության նախկին ղեկավարի խոսքերով, արձանագրությունները հայկական կողմին չեն պարտադրվել, ինչպես կարծում են շատ փորձագետներ, չնայած դրսից ճնշում, ինչ խոսք, միշտ եղել է:
«Միջազգային կարծիքին չափազանց մեծ նշանակություն տալը բավականին վտանգավոր միտում է: Պետք է կարողանալ ինքնուրույն պատասխանել սեփական որոշումների ու քայլերի համար»,- հավելեց Օսկանյանը:
Նա ընդգծեց, որ, լինելով հայ-թուրքական սահմանի մեծ կողմնակից, ինքը դեմ է հարաբերությունների հաստատմանը Հայաստանի ազգային շահերի հաշվին:
«Թուրքիան գործում է «ինչն իմն է՝ իմն է, ինչը քոնն է՝ բանակցելու առարկա է» սկզբունքով: Մենք չպետք է թույլ տանք, որ Թուրքիան նախաձեռնությունն իր ձեռքը վերցնի և ղեկավարի գործընթացը»,- նշեց Օսկանյանը:
Հայաստանի և Թուրքիայի՝ մինչև վերջին ժամանակները բավականին լարված հարաբերությունները սկսեցին կարգավորվել, երբ երկու երկրի արտգործնախարարներ Էդվարդ Նալբանդյանն ու Ահմեդ Դավութօղլուն հոկտեմբերի 10-ին Ցյուրիխի համալսարանում ստորագրեցին «Դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման մասին արձանագրությունը» և «Երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին արձանագրությունը»: Փաստաթղթերը ստորագրումից հետո պետք է հավանության արժանանան երկու երկրների խորհրդարանների կողմից:
Հայաստանի և Թուրքիայի միջև չկան դիվանագիտական հարաբերություններ, իսկ 1993-ից, պաշտոնական Անկարայի նախաձեռնությամբ, փակ է հայ-թուրքական սահմանը։ Հարաբերությունները բարդացան, երբ Անկարան սկսեց սատարել ադրբեջանական դիրքորոշմանը՝ ղարաբաղյան հարցում, և երբ Թուրքիան կտրուկ արձագանքեց Օսմանյան կայսրությունում 1915թ. հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործընթացին:-0-
