Հայոց ցեղասպանության հարցը հաճախ շահարկվում է մի շարք կուսակցությունների և կազմակերպությունների կողմից հանուն սեփական հավակնությունների, երկուշաբթի մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարեց Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի տնօրեն Հայկ Դեմոյանը:
«Շատերը խոսում են Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչմանն ուղղված քայլերի անհրաժեշտության մասին, սակայն չեն համագործակցում այդ նպատակին հասնելու համար ամենաարդյունավետ գործիքի՝ Ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի հետ», - ասաց փորձագետը:
Նրա խոսքերով՝ սփյուռքից մեծ գումարներ են ստացվում, որոնք նախատեսված են Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման աշխատանքների համար: Այդ գումարները պետք է բաշխվեն ցեղասպանության հարցով զբաղվող հաստատությունների միջև, սակայն թանգարան-ինստիտուտը մնում է անմասն:
«Չափազանց անհրաժեշտ է մշակել համաշխարհային հանրության և Թուրքիայի կողմից Ցեղասպանության ճանաչման միասնական համահայկական հայեցակարգ», - ընդգծեց Թանգարան-ինստիտուտի տնօրենը:
Դեմոյանը նաև հայտարարեց, որ չարժե պատրանքներ ունենալ այն բանի կապակցությամբ, որ Ցեղասպանության միջազգային ճանաչման գործընթացը սփյուռքի կազմակերպությունների գործունեության արդյունքն է:
«Այս հարցը վաղուց գործիք է դարձել մեծ քաղաքականության մեջ: Երկրները ճանաչում են Ցեղասպանությունը ոչ միայն սփյուռքի տարբեր կազմակերպությունների վարած աշխատանքի արդյունքում, այլև որպես Թուրքիայի վրա ճնշում գործադրելու լծակ», - հայտարարեց նա:
Հայոց Ցեղասպանությունը ХХ դարի առաջին ցեղասպանությունն է։ Թուրքիան ավանդաբար մերժում է Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին մոտ մեկուկես միլիոն հայերի զանգվածային ջարդեր իրականացնելու մեղադրանքները և չափազանց ցավագին է վերաբերվում Հայոց Ցեղասպանության հարցի վերաբերյալ Արևմուտքի կողմից արվող քննադատություններին։
Հայոց ցեղասպանության փաստը ճանաչել են բազմաթիվ երկրներ, մասնավորապես, Ուրուգվայը, Լիտվան, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Իտալիայի խորհրդարանի ստորին պալատը, ԱՄՆ-ի մեծ թվով նահանգներ, ինչպես նաև Հունաստանի, Կիպրոսի, Արգենտինայի, Բելգիայի, Ուելսի խորհրդարանները, Շվեյցարիայի ազգային խորհուրդը, Կանադայի խորհրդարանի համայնքների պալատը և Լեհաստանի սեյմը։--0—
