The New York Times-ը գրել է Ատամհատիկի մասին

13.03.2017, 20:16
The New York Times ամերիկյան հրատարակությունը գրել է «Ատամհատիկ» հայկական ծեսի մասին։
The New York Times-ը գրել է Ատամհատիկի մասին
ԵՐԵՎԱՆ, 13 մարտի. /Նովոստի–Արմենիա/. The New York Times ամերիկյան հրատարակությունը գրել է «Ատամհատիկ» հայկական ծեսի մասին։

«Հայաստանում երեխաները սկսում են մտածել իրենց կարիերայի մասին շատ վաղ տարիքում` մոտավորապես վեց ամսականում։ Երբ երեխայի մոտ դուրս է գալիս առաջին ատամիկը, որպես կանոն դա տեղի է ունենում 4–7 ամսականում, ընդունված է տոնել Ատամհատիկ», – նշվում է The New York Times–ի հոդվածում։

Հոդվածի հեղինակը նշում է, որ փոքրիկի առաջ դնում են տարբեր առարկաներ, որոնք խորհրդանշում են այս կամ այն մասնագիտությունը` բարձրախոս, բժշկական պարագաներ, մկրատ, գումար և այլն։ Այն առարկան, որը երեխան կվերցնի առաջինը, խորհրդանշում է նրա ապագա մասնագիտական հմտությունները։

Երևանի պետական համալսարանի մշակութաբանության ամբիոնի պրոֆեսոր Յուլիա Անտոնյանի խոսքով, ատամների ի հայտ գալուն պես երեխան արդեն կարող է ուտել կոշտ սնունդ, իսկ այդ հմտության ձեռքբերումը բարենպաստ փուլ է, երբ կարելի է կանխատեսել երեխայի ապագան։

«Ծնողները կարող են կազմակերպել իրենց սերնդի ապագան` ընտրելով միայն այն առարկաները, որոնք խորհրդանշում են հեղինակավոր և օգտակար մասնագիտություններ», – նշել է Անտոնյանը։

«Գիրք` գիտնականի կամ գրողի համար, մատիտ` ճարտարապետի, դիզայների կամ նկարչի համար, հաշվիչ` հաշվապահի համար», – ավելացրել է պրոֆեսորը։

Նրա խոսքով, ծնողները կարող են ազդել նաև իրենց փոքրիկի ընտրության վրա` առարկաները դնելով ավելի մոտիկ կամ հեռու։ Նա ավելացրել է, որ ծեսի հիմքում ընկած է ատամի և հատիկի միջև կախարդական կապը։

Արարողության սկզբում երեխայի շուրջ տարատեսակ հատիկավորներ են շաղ տալիս։ Երեխայի գլուխը հաճախ ծածկում են կտորով, ձեռքով, անգամ հովանոցով։ Այս ծեսը երաշխավորում է, որ երեխան ապագայում կունենա առողջ ատամներ։

Այսօր Հայաստանում Ատամհատիկի ժամանակ ընդունված է կազմակերպել հյուրասիրություն, պատրաստել տորթ, խաղալիքներ, կոնֆետներ և փուչիկներ ատամի տեսքով։

Ատամհատիկի մասին առաջին անգամ հիշատակվել է 19–րդ դարում, երբ երեխայի առջև դրվել է երկու առարկա` դանակ և սանր (կամ հայելի)։ Կանխատեսումը վերաբերել է ոչ թե երեխայի ապագային, այլ հաջորդ երեխայի սեռին։ Եթե փոքրիկն ընտրել է դանակ, ապա նա եղբայր է ունենալու, եթե սանր կամ հայելի` քույրիկ։ Իսկ ապագա մասնագիտության հետ կապված կանխատեսումը, Անտոնյանի խոսքով, առաջացել է շատ ավելի ուշ` խորհրդային տարիներին։–0–