ՄԱԿ-ում Հայաստանի մշտական ներկայացուցիչ, դեսպան Կարեն Նազարյանը նամակ է ուղղել Կազմակերպության գլխավոր քարտուղար Պան Գի Մունին, որտեղ ադրբեջանցի աղջկա սպանության մեղադրանքն անբարոյական է համարել, հաղորդում է հայկական ԱԳՆ մամուլի ծառայությունը։
Հերթական անգամ «նախնական հետաքննության եզրակացությունների» վրա հիմնված կեղծիքների և ստերի միջոցով հայկական կողմին վարկաբեկելու հատուկ նպատակ հետապնդելով` անցյալ շաբաթ Ադրբեջանի ներկայացուցիչը շրջանառության մեջ է դրել վերոնշյալ վրդովվեցուցիչ նամակը` հայկական կողմին մեղադրելով «պայթուցիկ սարքի» զոհ դարձած 13-ամյա երեխայի մահվան մեջ:
Հայկական կողմը փաստաթուղթ է ուղղել ի պատասխան Ադրբեջանի մշտական ներկայացուցչի հերթական նամակին, որտեղ պայթուցիկ սարքի դետոնացիայի հետևանքով զոհված երեխայի սպանության վերաբերյալ մեղադրանքներ են հնչում։
«Պարզապես անբարոյական է շրջանառության մեջ դնել նման զրպարտչական փաստաթուղթ և որպես քարոզչական գործիք` շահագործել անմեղ երեխայի մահը»,- նշվում է փաստաթղթում։
Որպես ՄԱԿ-ի պաշտոնական փաստաթուղթ տարածած նամակում ասվում է, որ այդ մեղադրանքն առաջադրած անձինք հրաժարվել են անկախ հետաքննություն անցկացնելու հնարավորություն հատկացնել, որպեսզի ստուգեն նման սարսափելի հանցագործության մեջ մեղադրելու հիմքերի հավաստիությունը։
«Նմանատիպ հայտարարություններն ադրբեջանական դիվանագիտության կողմից օգտագործվում են ստանձնած պարտավորություններից խուսափելու համար: Բավարար է նշել, որ հենց այս պատրվակով Ադրբեջանը փորձ ձեռնարկեց դուրս գալ հրադադարի ռեժիմի խախտումների հետաքննության մեխանիզի ստեղծման վերաբերյալ համաձայնությունից, որն ընդունվեց 2011թ. մարտի 2-ին Սոչիում տեղի ունեցած նախագահների հանդիպման արդյունքում»,- ընդգծվում է նամակում։
Փաստաթղթում նաև նշվում է, որ Ադրբեջանին, որը հրաժարվում է ինքն իրեն նայել անկեղծ հայացքով, պետք է հիշեցվի, որ 1991-1994թթ. ժամանակաշրջանում Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի դեմ ուղղված ագրեսիայի և պատերազմի հետևանքով Ադրբեջանը լրջորեն աղտոտել է Հայաստանին սահմանակից շրջանները և հակամարտության գոտում գտնվող տարածքներն ականներով, զինամթերքի և պատերազմական պայթուցիկ մնացորդների կուտակումներով:
«Այսօր Ադրբեջանը շարունակում է լրջորեն խոչընդոտել տարածաշրջանում կարևոր հումանիտար առաքելություն իրականացնող ականազերծման հեղինակավոր «HALO Trust» բարեգործական կազմակերպության գործունեությանը ` այդ առաքելությունը որակելով որպես «անօրինական գործողություններ»,- նշել է Նազարյանը։
Ղարաբաղյան հակամարտությունը սկիզբ է առել 1988 թ.-ին, երբ հիմնականում հայերով բնակեցված Լեռնային Ղարաբաղը հայտարարեց Ադրբեջանի կազմից դուրս գալու մասին։
1991 թ. դեկտեմբերի 10-ին, Խորհրդային Միության փլուզումից մի քանի օր առաջ, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցավ հանրաքվե, որի ժամանակ բնակչության ճնշող մեծամասնությունը՝ 99,89 տոկոսը Ադրբեջանից ամբողջովին անկախանալու կողմ քվեարկեց։
Դրանից հետո սկսվեցին լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ, որոնց հետևանքով Ադրբեջանը կորցրեց վերահսկողությունը Լեռնային Ղարաբաղի և նրան հարակից յոթ շրջանների նկատմամբ։
1994 թ.-ի մայիսի 12-ին՝ զինադադարի մասին համաձայնագրի ուժի մեջ մտնելուց հետո հակամարտության գոտում դադարեցին ռազմական գործողությունները։ Պատերազմի հետևանքով երկու կողմից զոհվեց մոտավորապես 25-30 հազ մարդ և մոտ մեկ միլիոնը ստիպված եղավ լքել բնակավայրերը։
Զինադադարի ռեժիմի մասին համաձայնությունը պահպանվում է մինչ այժմ։
1992 թ.-ից մինչ օրս ընթանում են բանակցություններ հակամարտության խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում, որի համանախագահներն են ԱՄՆ-ն, Ռուսաստանը և Ֆրանսիան։-0-
