Հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը սառեցված է, բայց Հայաստանն այդ գործընթացից առանց կորուստների դուրս եկավ, այդ կարծիքին է պաշտպանության նախարարությանն առընթեր հասարակական խորհրդի անդամ, ռազմական հոգեբան Դավիթ Ջամալյանը:
«Կարելի է ասել, որ այդ գործընթացը սառեցված է, բայց մենք դրանից առանց կորուստների և կուտակված փորձով դուրս եկանք»,- ուրբաթ մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասաց Ջամալյանը:
Ըստ նրա՝ այն բանից հետո, երբ սկսվեց հայ-թուրքական գործընթացը, «Հայոց ցեղասպանություն» բառակապակցության արգելքը հանվեց, և Թուրքիայում սկսեցին խոսել դրա մասին:
«Ճիշտ է, մի կողմից մենք նորից շոշափեցինք մեզ համար այդքան հիվանդագին թեման՝ մտնելով այդ գործընթացի մեջ և հանդիպելով աշխարհի անարդարացի դիրքորոշմանը Ցեղասպանության նկատմամբ և Թուրքիայի կողմից դրա չճանաչմանը: Մյուս կողմից մենք թուրքական կողմի հետ դիվանագիտական բանավեճեր վարելու փորձ ձեռք բերեցինք, քանի որ հանվել էին այն կարծարտիպերը, որ թուրքը թշնամի է հայի համար»,- նշեց նա:
Հայ-թուրքական գործընթացից հետո, ըստ նրա՝ հայ դիվանագիտությունն ավելի տեղեկացված և փորձառու է դարձել:
Ջամալյանը նշեց, որ թուրքական հասարակությունում միշտ իմացել են ցեղասպանության մասին, թեև պաշտոնական պատմագրությունն ու քարոզչությունը մշտապես լռել է այդ փաստի ամսին, բայց միջանձնային շփման մակարդակով, մշակութային շփումների միջոցով Հայոց ցեղասպանության մասին վկայությունները առկա են եղել:
«Այլ խնդիր է, որ թուրքերը չեն ցանկանում ճանաչել ցեղասպանության փաստը, իսկ մի քանիսը նույնիսկ արդարացնում են իրենց նախնիներին, ովքեր դա իրականացրել են»,- ասաց ռազմական հոգեբանը:
Հայոց Ցեղասպանությունը ХХ դարի առաջին ցեղասպանությունն է։ Թուրքիան ավանդաբար մերժում է Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին մոտ մեկուկես միլիոն հայերի զանգվածային ջարդեր իրականացնելու մեղադրանքները և չափազանց ցավագին է վերաբերվում Հայոց Ցեղասպանության հարցի վերաբերյալ Արևմուտքի կողմից արվող քննադատություններին։
Հայոց ցեղասպանության փաստը ճանաչել են բազմաթիվ երկրներ, մասնավորապես, Ուրուգվայը, Լիտվան, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Իտալիայի խորհրդարանի ստորին պալատը, Գերմանիան, Հոլանդիան, Սլովակիան, Շվեդիան, Շվեյցարիան, ԱՄՆ 42 նահանգներ, ինչպես նաև Հունաստանի, Կիպրոսի, Արգենտինայի, Բելգիայի, Ուելսի խորհրդարանները, Կանադայի խորհրդարանի համայնքների պալատը և Լեհաստանի սեյմը, Վատիկանը, Եվրախորհդարանը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը։ -0-
