Հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորումը նշանակում է լուրջ փոփոխություններ տարածաշրջանում, ասաց Կովկասի ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսակնդարյանը:
«Տարածաշրջանը կսկսի փոխվել, և դրանք շատ լուրջ փոփոխություններ կլինեն: Այդ պատճառով նկատվում է ինչպես ներտարածաշրջանային ԶԼՄ-ների և վերլուծաբանների, այնպես էլ համաշխարհայինների այսօրինակ մեծ ուշադրությունը», - երեքշաբթի ասաց նա լրագրողներին՝ պատասխանելով «Նովոստի-Արմենիա» գործակալության հարցին:
Իսկանդարյանի խոսքերով, որոշ փոփոխություններ արդեն տեղի են ունեցել, մասնավորապես՝ նախորդ տարվա հնգօրյա պատերազմը հանգեցրեց «տարածաշրջանում Վրաստանի ոչ այնքան դերի, որքան չափերի» փոփոխմանը:
«Բացի այդ, Վրաստանն աշխարհագրականորեն ընկած է Ռուսաստանի և Հայաստանի միջև, և ռուս-վրացական հարաբերություններում տեղի ունեցածից հետո հայտնվում են հաղորդակցությունների հասկանալի խնդիրներ: Իսկ տնտեսական հաղորդակցությունները չեն կարող չազդել քաղաքական հաղորդակցությունների վրա», - ընդգծեց նա:
Քաղաքագետը նշեց նաև, որ հայ-թուրքական սահմանի բացման դեպքում կտրուկ կփոխվի Վրաստանի դերը:
«Տնտեսագետներն ասում են, որ մինչև 40 տոկոս կնվազի Վրաստանի միջով անցնող տարանցումը, և դա լուրջ է», - ասաց նա:
Իսկանդարյանը կարծում է, որ տարածաշրջանային բազմաթիվ նախագծեր կարող են լուրջ ռիսկային գոտում հայտնվել, մասնավորապես առավել բարդ կլինի նախաձեռնել Կարս-Ախալքալաք երկաթուղու կառուցման նախագիծը:
Կովկասի ինստիտուտի տնօրենն ընդգծեց նաև Իրանի հետ նոր հնարավորությունների ի հայտ գալու հավանականությունը:
«Կարելի է ասել, որ դրանք արդեն երևան են գալիս: Խոսքը Մեղրի-Բավրա-Բաթումի ճանապարհի մասին է: Այն արդեն ֆիզիկապես կառուցվում է», - պարզաբանեց նա:
Խոսելով Ադրբեջանի մասին՝ Իսկանդարյանն ասաց, որ նրա դերը ևս կփոխվի:
«Ադրբեջանն ակնհայտորեն զգում է, որ իր դիրքերը կթուլանանան, երբ հայ-թուրքական փոխհարաբերությունները փոխվեն», - ասաց քաղաքագետը:
Հայաստանի ու Թուրքիայի արտգործնախարարները հոկտեմբերի 10-ին Ցյուրիխի համալսարանում ստորագրեցին «Դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման մասին արձանագրությունը» և «Երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին արձանագրությունը»: Ստորագրումից հետո երկու ամսվա ընթացքում փաստաթղթերը պետք է ներկայացվեն խորհրդարաններին վավերացման համար:
Հայաստանի և Թուրքիայի միջև չկան դիվանագիտական հարաբերություններ, իսկ 1993-ից, պաշտոնական Անկարայի նախաձեռնությամբ, փակ է հայ-թուրքական սահմանը։ Թուրքիան երկկողմ հարաբերությունների հաստատաման համար առաջ է քաշում մի շարք նախապայմաններ, մասնավորապես, Հայաստանի կողմից Օսմանյան Թուրքիայում 1915թ. իրագործված Եղեռնի ճանաչմանն ուղղված ջանքերից հրաժարվելը և ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծումը` հօգուտ Ադրբեջանի:--0—
