Ծիրանը կամ «հայկական միրգը» (prunus armeniaca, լատիներեն) Հայաստանի խորհրդանիշներից մեկն է, այն առանձնահատուկ տեղ է զբաղեցնում ազգային մշակույթում։ Այս մասին են վկայում հայկական պոեզիայում, գրականության, թատերագրության, երաժշտության ոլորտում ծիրանենու և նրա պտուղների մասին բազմաթիվ հիշատակությունները։ Ծիրանը մեր երկրի ինքնատիպ այցեքարտն է, որը զգալիորեն բարձրացնում է Հայաստանի խոհարարական գրավչությունը օտարերկրացիների և սփյուռքի շրջանում։
Թարմ ծիրանն անվնաս է բոլորի համար, անգամ նրանց, ովքեր ունեն ավելորդ քաշ, քանի որ 100 գրամ ծիրանում կա ընդամենը 42 կկալ։ Ծիրանը հարուստ է В, С, Н, Е, Р խմբի վիտամիններով, А պրովիտամինով, երկաթով, արծաթով, կալիումով, մագնիումով, ֆոսֆորով։ Ծիրանի սիստեմատիկ օգտագործումը թույլ է տալիս կանխել վահանաձև գեղձի հիվանդությունները։ Ծիրանը պարունակում է նաև պեկտին, որն ունակ է օրգանիզմից հանել տոկսիկ նյութերն ու խոլեստերինը։
Ծիրանը բարձրացնում է հոմեգլոբինի մակարդակը, ինչը նպաստում է իմունիտետի ամրապնդմանը։ Ծիրանը բարենպաստ է ազդում նաև արյան գոյացման գործընթացի վրա, ինչը հատկապես կարևոր է սակավարյունությամբ տառապող մարդկանց համար։ Ծիրանի կանոնավոր օգտագործումը օգնում է լավացնել հիշողությունը և ակտիվացնում է գլխուղեղի աշխատանքը։
