ԵՐԵՎԱՆ, 26 ապրիլի. /Նովոստի-Արմենիա/. Իր հայտարարությամբ Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը խոստովանում է, որ Հայոց ցեղասպանությունը կազմակերպվել էր իշխանությունների կողմից: Այդ մասին հայտնեց Հայաստանի արտգործնախարար Զոհրաբ Մնացականյանն 1in.am-ին տված առցանց մամուլի ասուլիսում:
Աշխարհասփյուռ հայության համար ապրիլի 24–ն Օսմանյան կայսրությունում իրականացված Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրն է։ Նախօրեին հայությունը նշեց ոճրագործության 104–րդ տարելիցը։
Էրդողանը նախօրեին հայտարարել է, որ «Անատոլիայի մահմեդականներին և նույնիսկ կանանց, երեխաներին և ծերերին ոչնչացնող հայկական ավազակախմբերի և նրանց կողմնակիցների արտաքսումն ամենախելամիտ որոշումն էր, որ կարելի էր ընդունել այդ ժամանակահատվածում»։
Загружается новость ...
"Право"
«Այն հայտարարությունը, որ արվել է երեկ, դատապարտելի է, վիրավորական և անընդունելի: Դա ոչ միայն ցեղասպանության հերքում էր, այլ նաև դրա արդարացում: Արդարացնելով ցեղասպանությունը` նա փաստորեն ընդունում է, որ դրանք իշխանությունների կազմակերպված գործողություններ էին: Օսմանյան կայսրության արածն արդարացնելը միանգամայն անընդունելի է»,- ասաց Մնացականյանը:
Այժմյան Թուրքիան 104 տարի առաջվա իրադարձությունները ցեղասպանություն չի համարում և մինչև այսօր չի ճանաչում սեփական պատմության այդ ամոթալի էջը՝ մերժելով ինչպես հարյուր հազարավոր հայերին սրի քաշելու փաստը, այնպես էլ մերժելով դրա համար կրել բարոյական, պատմական և նյութական պատասխանատվություն։
1965 թ.-ից սկսած, դեռևս Խորհրդային Հայաստանում, վերածնվել է Հայոց ցեղասպանության ճանաչման շարժումը, որին հետևեց ավելի քան տասնյակ պետությունների և միջազգային կազմակերպությունների կողմից այդ փաստի միջազգային ճանաչումը։ Հայոց ցեղասպանության փաստը ճանաչել են բազմաթիվ պետություններ և մի շարք հեղինակավոր կազմակերպություններ։ Առաջինը ճանաչել է Ուրուգվայը 1965թ.–ին, որի օրինակին հետևել են Կիպրոսը, Ռուսաստանը, Հունաստանը, Կանադան, Իտալիայի պատգամավորների պալատը, Լիբանանը, Բելգիան, Ֆրանսիան, Պարագվայը, Արգենտինան, Շվեդիան, Բոլիվիան, Մեծ Բրիտանիան, Հոլանդիան, Սլովակիան, Գերմանիան, Լիտվան, Վենեսուելան, Լեհաստանը, Չիլին, Շվեյցարիան, Բրազիլիան, Լյուքսեմբուրգը, Ավստրիան, Վատիկանը, Չեխիան, Դանիան, ինչպես նաև Լիբիայի ժամանակավոր կառավարությունը, ԱՄՆ–ի 49 նահանգները, Սիրիան, Եվրոպական խորհրդարանը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը։–0–
