Գանձակի (Կիրովաբադ) փախստականները խնդրում են Ղարաբաղի իշխանություններին օգնել իրենց փոխհատուցում ստանալու հարցում

Գանձակ քաղաքի (Ադրբեջանի Կիրովաբադ) հայ փախստականները դիմել են ԼՂՀ իշխանություններին՝ խնդրելով աջակցություն ցուցաբերել կորցրած ունեցվածքի դիմաց փոխհատուցում ստանալու հարցում, երեքշաբթի ասել է Գանձակի ինքնապաշտպանության մասնակից, «Ահազանգ» ՀԿ-ի գործադիր տնօրեն Ջուլիետա Երեմյանցը:

XX դարի վերջում Ադրբեջանի Գանձակ քաղաքի (Կիրովաբադ, ներկայիս Գյանջա) հայ բնակչության ջարդերի հետևանքով սպանվել և անհետ կորել են տասնյակ մարդիկ: Հայերը ստիպված էին հեռանալ հին հայկական Գանձակ քաղաքից:

«Մենք տասնյակ հազարավոր մարդկանցից դիմումներ ենք հավաքել, որտեղ մանրամասն կերպով ներկայացված է սպանվածների, վիրավորների, կորցրած ունեցվածքի մասին տեղեկությունը և այդ ամենն ուղարկել ենք Ղարաբաղի կառավարություն: Մեր բոլոր հույսերը կապում ենք Ղարաբաղի հետ, որպեսզի միջազգային կառույցներում բարձրացնելով Ղարաբաղի անկախության ճանաչման հարցը՝ ներկայացվի նաև մեր ունեցվածքի փոխհատուցման խնդիրը», - երեքշաբթի «Նովոստի» միջազգային մամուլի կենտրոնում ասաց Երեմյանցը:

Նա ընդգծեց, որ ունեցած տվյալների համաձայն, հայ բնակիչների կորցրած ունեցվածքի ընդհանուր գումարն այն ժամանակ շուրջ 64 մլրդ ռուբլի էր կազմում:

Նա նաև ընդգծեց, որ Հայաստանի կառավարությունը դեռևս լուրջ քայլեր չի ձեռնարկել հայ փախստականների կորցրած ունեցվածքի փոխհատուցման հարցում:

Երեմյանցը նաև պատմեց, որ այժմ Եվրոպական դատարանի քննարկմանն է ներկայացված երեք հայց Գանձակի հայ փախստականների կողմից:

Խոսելով ջարդերի մասին՝ նա պատմեց, որ տեղի հայ բնակիչների կողմից ստեղծված նախաձեռնող խումբը յոթ գիշեր շարունակ փրկել է հայկական ընտանիքներին, ովքեր ապրել են քաղաքի «թուրքական» (ադրբեջանական) մասում:
Նրա խոսքով՝ քաղաքի փրկված բնակիչներն ապաստանում էին քաղաքի «հայկական» մասում գտնվող Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցում, որտեղ նաև լազարեթ էր բացվել:

«Ահազանգ» փախստականների հասարակական կազմակերպության նախագահ Գրիշա Օգանեսովն իր հերթին պատմեց, որ 45 հազար բնակիչ ունեցող Կիրովաբադում հայկական ջարդերի հետևանով ադրբեջանցիների կողմից սպանվել է 18 հայ, ևս 60-ը անհետ կորել են, ընդ որում սպանված 18 հայերից 12-ի մասին տեղեկությունները հաստատվել են 1990 թ.-ին «Կոմսոմոլսկայա պրավդա» թերթում հրապարակված հոդվածում, որը հղում էր անում ԽՍՀՄ ՆԳՆ Քրեական հետախուզության խմբին: Այդ տեղեկատվության համաձայն, սպանվածների մեծ մասն անպաշտպան տարեցներ են եղել:

Նա պատմեց, որ հայերի նախաձեռնող խումբը պաշտպանություն է կազմակերպել, արգելափակվել են հայկական շրջանի մուտքերը, հերթապահություն է կազմակերպվել հայկական ընտանիքներին փրկելու համար:
Օգանեսովը տեղեկացրեց, որ «Ահազանգ» ՀԿ-ն բավական քանակությամբ վավերագրական փաստեր է հավաքել, բազմաթիվ ձայնագրություններ և այդ սարսափելի իրադարձությունների զոհերի ու ականատեսների պատմություններ:

Նրա խոսքով՝ պաշտպանություն կազմակերպած խումբը մնացել է Կիրովաբադում մինչև 1990 թ.-ի օգոստոսը՝ օգնելով փախստականներին տեղափոխվել Հայաստան և Ղարաբաղ:

Նա նշեց, որ քաղաքի իշխանություններն արդեն վաղուց ձևակերպել էին հայերի տները քաղաքի ադրբեջանցի բնակիչների անունով և մարդկանց պարզապես կանգնեցնում էին փաստի առջև՝ ներկայացնելով նրանց պատրաստ, վերաձևակերպված փաստաթղթեր, որոնց տակ պարզապես պետք էր ստորագրել:

Օգանեսովն ավելացրեց, որ Կիրովաբադում հայերի ջարդերը տեղի են ունեցել Սումգայիթի ջարդերին զուգահեռ (1988 թ.-ի փետրվար), սակայն իշխանությունները բավականին արագ թաքցրել են ջարդերի հետքերը՝ վախենալով լայն արձագանքից:

Ադրբեջանում բռնկված ջարդերի ալիքի զոհ են դարձել Կիրովաբադի, Ղազախի, Խանլարի, Դաշկեսանի, Մինգեչաուրի, Բաքվի և Ադրբեջանի մյուս քաղաքների ու գյուղերի հայերը:-0-