Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչմանը զուգահեռ Հայաստանը պետք է ցեղասպանագիտության մասնագետներ պատրաստի, կարծում է Հայոց ցեղասպանության Թանգարան-ինստիտուտի տնօրեն Հայկ Դեմոյանը։
«Չափազանց կարևոր է, որ պետությունները ճանաչեն և դատապարտեն Հայոց ցեղասպանությունը, կարևոր է, որ մեղավորները պատժվեն, ինչպես Հոլոքոսթի դեպքում եղավ: Առաջին հերթին պետք է ակադեմիական համաձայնություն լինի Հայոց ցեղասպանության իրագործման, 20-րդ դարասկզբի իրադարձությունների բնութագրությունների հարցում»,- չորեքշաբթի «Նովոստի» միջազգային մամուլի կենտրոնում «Պատմական հիշողություն և ժամանակակից իրողություններ» Երևան-Մոսկվա տեսակամուրջի ժամանակ ասաց Դեմոյանը։
Հայոց Ցեղասպանությունը ХХ դարի առաջին ցեղասպանությունն է։ Թուրքիան ավանդաբար մերժում է Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին մոտ մեկուկես միլիոն հայերի զանգվածային ջարդեր իրականացնելու մեղադրանքները և չափազանց ցավագին է վերաբերվում Հայոց Ցեղասպանության հարցի վերաբերյալ Արևմուտքի կողմից արվող քննադատություններին։
Հայոց ցեղասպանության փաստը ճանաչել են բազմաթիվ երկրներ, մասնավորապես, Ուրուգվայը, Լիտվան, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Իտալիայի խորհրդարանի ստորին պալատը, Գերմանիան, Հոլանդիան, Սլովակիան, Շվեդիան, Շվեյցարիան, ԱՄՆ 42 նահանգներ, ինչպես նաև Հունաստանի, Կիպրոսի, Արգենտինայի, Բելգիայի, Ուելսի խորհրդարանները, Կանադայի խորհրդարանի համայնքների պալատը և Լեհաստանի սեյմը, Վատիկանը, Եվրախորհդարանը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը։
Ըստ ինստիտուտի տնօրենի, վերջին ժամանակներում դրական միտում է նկատվում, շատ պատմաբաններ, որոնք կարիերայի սկզբին այլ տեսլականներ են ունեցել և խնդիրն այլ կերպ են դիտարկել, այժմ փոխում են իրենց դիրքորոշումները։
Դեմոյանն ընդգծեց նաև, որ անհրաժեշտ է պատրաստել կադրեր, որոնք պատկերացում ունեն ցեղասպանագիտության, պատմության, սոցիոլոգիայի, ազգագրության մասին։
«Ես կարծում եմ, որ Ցեղասպանության ճանաչմանը զուգընթաց, մենք պետք է առաջին տեղում դնենք նաև Ցեղասպանության փաստի վերաբերյալ ակադեմիական կոնսենսուսը»,- ասաց Դեմոյանը։ -0-
