Երկաթուղային հաղորդակցությունը Հայաստանի և Թուրքիայի միջև հնարավոր կլինի շահագործել քաղաքական որոշում ընդունելուց հետո 1-2 օրվա ընթացքում, չորեքշաբթի լրագրողներին ասաց ՀՀ տրանսպորտի և կապի նախարար Գուրգեն Սարգսյանը:
Նրա խոսքով, երկաթուղային ողջ ենթակառուցվածքը պատրաստ է շահագործման և քաղաքական որոշում ընդունելու դեպքում արդեն 1-2 օրվա ընթացքում ճանապարհը կկարողանա կազմակերպել անհրաժեշտ բեռների փոխադրումը:
Ինչ վերաբերում է բեռնափոխադրումներ ապահովելու համար վագոնների հնարավոր պակասությանը, ապա, ինչպես նշեց նախարարը, Հայաստանի և Թուրքիայի երկաթուղային ճանապարհների միջև անվահետքերի լայնության տարբերություն կա, ինչի կապակցությամբ անցումների ժամանակ կամ վագոնները կփոխվեն, կամ բեռները կվերաբեռնվեն:
«Մենք վագոնների քանակի հետ կապված խնդիրներ չենք տեսնում հայ-թուրքական ուղղությամբ բեռների սպասվող հոսքի առնչությամբ բեռնափոխադրումների ապահովման համար»,- ասաց Սարգսյանը:
Միևնույն ժամանակ նախարարը հայտնեց, որ այսօր Հայաստանում դեպի հայ-թուրքական սահմանը տանող երկու ճանապարհ կա:
Մասնավորապես Թուրքիայի հետ սահմանին գտնվող Մարգարա գյուղի կողմը տանող ուղղությունը վերականգնվում է Զարգացման ասիական բանկի միջոցներով, իսկ երկրորդ ավտոճանապարհը Գյումրի քաղաքի մերձակայքում նույնպես գտնվում է 2010թ.-ին գյուղական ճանապարհների բյուջետային վերականգնման ծրագրում:
Ընդ որում նախարարն ընդգծեց, որ չնայած հայ-թուրքական հաղորդակցության որոշ ուղղություններ ավելի երկար կլինեն, քան Վրաստանինը, ամեն դեպքում շատ ավելի շահավետ տրանսպորտային սակագներով:
Հայաստանի ու Թուրքիայի արտգործնախարարները հոկտեմբերի 10-ին Ցյուրիխի համալսարանում ստորագրեցին «Դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման մասին արձանագրությունը» և «Երկկողմ հարաբերությունների զարգացման մասին արձանագրությունը»: Փաստաթղթերը ստորագրումից հետո պետք է հավանության արժանանան երկու երկրների խորհրդարանների կողմից
Հայաստանի և Թուրքիայի միջև չկան դիվանագիտական հարաբերություններ, իսկ 1993-ից, պաշտոնական Անկարայի նախաձեռնությամբ, փակ է հայ-թուրքական սահմանը։
Երկու երկրների միջև բարդ հարաբերությունները պայմանավորված են մի շարք հանգամանքներով, որոնք կապված են, մասնավորապես, Անկարայի՝ ադրբեջանական դիրքորոշման պաշտպանությամբ ղարաբաղյան հարցում, ինչպես նաև Թուրքիայի սուր արձագանքի հետ 1915 թվականին Օսմանյան կայսրությունում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման հետ կապված։ -0-
