ՀՀ ԱԳ փոխնախարար Շավարշ Քոչարյանը կարծում է, որ Ադրբեջանն արագ կլուծի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության միջազգային ճանաչման խնդիրը, եթե որոշի ընտրել հակամարտության կարգավորման ուժային տարբերակը:
Նման կարծիք է հայտնել Քոչարյանը, «Էխո Մոսկվի» ռադիոկայանի եթերում մեկնաբանելով ադրբեջանցի լրագրողի խոսքերն այն մասին, թե «Ադրբեջանն արագ կլուծի խնդիրը ռազմական ճանապարհով, եթե Հայաստանն այդպես երկար ժամանակ դիմադրի խաղաղ լուծմանը»:
«Առաջին հերթին, այդ դեպքում Ադրբեջանը շատ արագ կլուծի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության միջազգային ճանաչման խնդիրը: Դա ակնհայտ է: Երկրորդը, ինչ վերաբերում է արագ լուծմանը, ապա ինձ մնում է ևս մեկ անգամ հիշեցնել՝ նրանք այդպես էին մտածում մինչև 1994 թվականը, մինչև իրենք խաղաղություն խնդրեցին: Եվ խաղաղության եռակողմ պայմանագիրը, ավելի ճիշտ հրադադարի մասին պայմանագիրը, որը կնքվել է Ռուսաստանի միջնորդությամբ, գործում է մինչ այժմ: Կարծում եմ՝ դա բոլոր ժողովուրդների բարօրության համար է», - ընդգծել է ՀՀ ԱԳ փոխնախարարը:
Նրա խոսքերով, Ադրբեջանը մշտապես սպառնում է պատերազմով՝ հարցը դնելով հետևյալ կերպ՝ կամ նա ստանում է ամեն ինչ կամ տարածաշրջանը ստանում է պատերազմ:
Մասնավորապես ՀՀ ԱԳ փոխնախարարը հիշեցրել է, որ ուժային ճանապարհով խնդրի լուծման մասին բազմաթիվ անգամ հայտարարել է բարձրագույն ղեկավարությունը՝ ի դեմս նախագահի՝ չնայած Մայնդորֆյան հռչակագրի ստորագրմանը, որում կողմերը պարտավորվել են փնտրել հակամարտության կարգավորման ոչ ուժային ուղիներ:
Այնուամենայնիվ, Քոչարյանը հույս է հայտնել, որ Ադրբեջանի ղեկավարությանը կբավականացնի խելամտությունը՝ չկրկնելու համար արդեն մեկ անգամ կատարած սխալները:
«Հակամարտության ռազմական փուլը կառուցվել է թվաբանության հիման վրա: Իսկ թվաբանությունը հիմնված էր նյութական, մարդկային պաշարների, սպառազինության, տեխնիկայի վրա. ակնհայտ էր, որ գերազանցությունն Ադրբեջանի կողմն էր: Եվ ամեն անգամ, երբ նրանք սկսում էին ռազմական գործությունների նոր փուլ, նոր պարտություն էին կրում», - ասել է Քոչարյանը:
Պատասխանելով այն հարցին, «թե նրանց կողմից ռազմական ճանապարհով գնալու դեպքում, ինչպիսի՞ գործություններ կձեռնարկի Հայաստանը»՝ Քոչարյանն ասել է, որ «այնպիսի գործողություններ, ինչպիսին ձեռնարկվեցին 90-ականներին՝ հակամարտության ռազմական փուլի ժամանակ»:
Ղարաբաղյան հակամարտությունը սկիզբ է առել 1988 թ.-ին, երբ հիմնականում հայերով բնակեցված Լեռնային Ղարաբաղը հայտարարեց Ադրբեջանի կազմից դուրս գալու մասին։
1991 թ. դեկտեմբերի 10-ին, Խորհրդային Միության փլուզումից մի քանի օր առաջ, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցավ հանրաքվե, որի ժամանակ բնակչության ճնշող մեծամասնությունը՝ 99,89 տոկոսը Ադրբեջանից ամբողջովին անկախանալու կողմ քվեարկեց։
Դրանից հետո սկսվեցին լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ, որոնց հետևանքով Ադրբեջանը կորցրեց վերահսկողությունը Լեռնային Ղարաբաղի և նրան հարակից յոթ շրջանների նկատմամբ։
1994 թ.-ի մայիսի 12-ին՝ զինադադարի մասին համաձայնագրի ուժի մեջ մտնելուց հետո հակամարտության գոտում դադարեցին ռազմական գործողությունները։ Պատերազմի հետևանքով երկու կողմից զոհվեց մոտավորապես 25-30 հազ մարդ և մոտ մեկ միլիոնը ստիպված եղավ լքել բնակավայրերը։
Զինադադարի ռեժիմի մասին համաձայնությունը պահպանվում է մինչ այժմ։
1992 թ.-ից մինչ օրս ընթանում են բանակցություններ հակամարտության խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում, որի համանախագահներն են ԱՄՆ-ն, Ռուսաստանը և Ֆրանսիան։-0-
