Հայ-թուրքական հարաբերությունների հաստատումը բխում է Թուրքիայի աշխարհաքաղաքական շահերից, երկուշաբթի մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասաց ԳԱԱ Արևելագիտության ինստիտուտի տնօրեն Ռուբեն Սաֆրաստյանը:
«Անցյալ տարվա ռուս-վրացական պատերազմից հետո Վրաստանը կորցրել է Թուրքիայի գործընկերոջ դերը հարավային Կովկասում: Նման պայմաններում Թուրքիային նոր ուղի էր անհրաժեշտ դեպի Ադրբեջան ու Կենտրոնական Ասիա: Այդ իսկ պատճառով Թուրքիայի համար չափազանց կարևոր է Հայաստանի հետ լավ հարաբերությունների մեջ լինելը»,- ասաց փորձագետը:
Նրա խոսքոերով, Թուրքիայի կողմից առաջ քաշվող նախապայմանները երկկողմ հարաբերությունների հաստատման համար կարգավորման գործընթացից հնարավորին չափ շատ օգուտ քաղելու փորձեր են միայն:
Սաֆրաստյանը նշեց, որ թուրքական կողմի համար անակնկալ էր ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հայտարարությունն այն մասին, որ ինքը Թուրքիայի ֆուտբոլային հանդիպմանը կմեկնի միայն Թուրքիայի կողմից հայ-թուրքական սահմանի բացման ուղղությամբ վճռական քայլեր կատարելու դեպքում:
«Լավ կլինի, եթե նախագահը կատարի իր խոստումը: Դա կբարձրացնի Հայաստանի միջազգային վարկանիշը»,- ասաց փորձագետը:
Հայաստանի և Թուրքիայի միջև բացակայում են դիվանագիտական հարաբերությունները, իսկ հայ-թուրքական սահմանը պաշտոնական Անկարայի նախաձեռնությամբ փակ է 1993թվից։
Թուրքիան երկկողմ հարաբերությունների հաստատման համար մի շարք նախապայմաններ է առաջ քաշում, մասնավորապես, Օսմանյան կայսրությունում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման քաղաքականությունից հրաժարում, երբ սրի էր հանվել շուրջ մեկուկես միլիոն հայ։ Բացի այդ, Թուրքիան ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հարցում զբաղեցնում է ադրբեջանամետ դիրքորոշում։
Հարաբերություններում առաջին տեղաշարժերը նկատվեցին 2008 թ.-ի սեպտեմբերի 6-ին, երբ Թուրքիայի նախագահ Աբդուլա Գյուլը ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրավերով առաջին անգամ այցելեց Երևան՝ 2010 թ.-ի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի շրջանակներում Հայաստանի և Թուրքիայի հավաքականների միջև ֆուտբոլային հանդիպումը դիտելու նպատակով։ Այցի ընթացքում երկու պետությունների ղեկավարները քննարկեցին երկկողմ հարաբերությունների հաստատման հնարավորությունները։--0--
