Մոսկվայում Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների հանդիպումը նպատակաուղղված էր հայկական հասարակությանը ղարաբաղյան հարցում զիջումների նախապատրաստելուն

Մոսկվայում Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահներ Սերժ Սարգսյանի և Իլհամ Ալիևի հանդիպումը նպատակ ուներ  հայկական հասարակությանը ղարաբաղյան հարցում զիջումների նախապատրաստելուն, լրագրողներին հայտնեց ընդդիմադիր Հայ ազգային կոնգրեսի  ներկայացուցիչ Դավիթ Շահնազարյանը։

«Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների մոսկովյան հանդիպումն, ըստ էության, ազդանշան է հայկական հասարակության համար այն մասին, որ շուտով միակողմանի զիջումներ կարվեն Բաքվի օգտին, այն դեպքում, երբ նման դիրքորոշումը չպետք է ընդունելի լինի Հայաստանի համար՝ ելնելով նրա ազգային անվտանգության շահերից»,- ասաց Շահնազարյանը հինգշաբթի Մամուլի ազգային ակումբում ունեցած ասուլիսի ժամանակ:

Նրա խոսքերով՝ հայկական հասարակությունը հստակ գիտակցում է, որ առանց  զիջումների ղարաբաղյան հարցը չի կարող կարգավորվել, բայց այն սկզբունքները, որոնք ընդունվել են Մադրիդում 2007թ. նոյեմբերի 29-ին, ընդհանրապես որևէ դրական հայամետ տարր չեն պարունակում, այդ պատճառով դրանք հավանություն չեն գտնում հայկական հասարակության կողմից:

Շահնազարյանն ամենից ավելի մտահոգություն հայտնեց այն կապակցությամբ մասին, որ «Հայաստանի իշխանությունները շարունակում են համոզել հասարակայնությանը կազմած փաստաթղոի դրական լինելու մեջ»։

Միաժամանակ քաղաքական գործիչը նշեց, որ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը կարող են խանգարել մի քանի գործոններ, մասնավորապես, նախագահ Ալիևի դժգոհությունը բանակցային գործընթացից, համաշխարհային աշխարհաքաղաքական կոնյունկտուրայի կտրուկ փոփոխությունը և ֆորսմաժորային իրավիճակների առաջացումը։

Հուլիսի 17-18-ին Մոսկվայում տեղի ունեցան Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանի և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հանդիպումները Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի կարգավորման վերաբերյալ: Հանդիպումները համանախագահները համարեցին կառուցողական:

Ղարաբաղյան հակամարտությունը սկիզբ է առել 1988 թ.-ին, երբ հիմնականում հայերով բնակեցված Լեռնային Ղարաբաղը հայտարարեց Ադրբեջանի կազմից  դուրս գալու մասին։

1991 թ. դեկտեմբերի 10-ին, Խորհրդային Միության փլուզումից մի քանի օր առաջ, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցավ հանրաքվե, որի ժամանակ բնակչության ճնշող մեծամասնությունը՝ 99,89 տոկոսը Ադրբեջանից ամբողջովին անկախանալու կողմ քվեարկեց։

Դրանից հետո սկսվեցին լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ, որոնց հետևանքով Ադրբեջանը կորցրեց վերահսկողությունը Լեռնային Ղարաբաղի և նրան հարակից յոթ շրջանների նկատմամբ։

1994 թ.-ի մայիսի 12-ին՝ զինադադարի մասին համաձայնագրի ուժի մեջ մտնելուց հետո հակամարտության գոտում դադարեցին ռազմական գործողությունները։ Պատերազմի  հետևանքով երկու կողմից զոհվեց մոտավորապես 25-30 հազ մարդ և մոտ  մեկ միլիոնը ստիպված եղավ լքել  բնակավայրերը։

Զինադադարի ռեժիմի մասին համաձայնությունը պահպանվում է մինչ այժմ։

1992 թ.-ից մինչ օրս ընթանում են բանակցություններ հակամարտության խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում, որի համանախագահներն են ԱՄՆ-ն, Ռուսաստանը և Ֆրանսիան։-0-