Հայաստանում համաներում հայտարարելու պահանջն իննսուն տոկոսով պայմանավորված է մարտյան դեպքերի «քաղբանտարկյալների» ազատման անհրաժեշտությամբ, կարծում է ՀՀ մշակույթի նախկին փոխնախարար, հայտնի դրամատուգ Կարինե Խոդիկյանը։
«Հասարակությունը պարտական է այս մարդկանց, ովքեր 2008 թվականի մարտի 1-2-ին դուրս եկան պաշտպանելու իրենց իրավունքը և մեզնից յուրաքանչյուրի իրավունքը՝ սփական քաղաքացիական կամքն անարգել արտահայտելու համար, այդ պատճառով նրանք արժանի են ազատարձակման»,- երկուշաբթի լրագրողներին հայտնեց Խոդիկյանը։
2008թ. փետրվարի 20-ից Երևանի կենտրոնում, ՀՀ նախկին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի գլխավորությամբ, ընդդիմությունն անցկացնում էր հանրահավաքներ՝ բողոքելով փետրվարի 19-ի նախագահական ընտրությունների արդյունքների դեմ, որոնցում հաղթանակ էր տարել վարչապետ Սերժ Սարգսյանը։ Մարտի 1-2-ի բողոքի ցույցերը վերածվել են անկարգությունների և ցուցարարների ու իրավապահ մարմինների միջև բախումների, որոնց հետևանքով զոհվել է տասը քաղաքացի և վիրավորվել 265-ը։
Խոդիկյանը նշեց, որ ծանոթանալով համաներում հայտարարելու վերաբերյալ դիմումի նախագծին, որը Հանրային խորհուրդն ուղղել է ՀՀ նախագահին, այդ փաստաթղթի համաձայն, ակնհայտ է, որ ՀՀ ՔՕ 225 հոդվածով կալանավորված քաղբանտարկյալների մեծամասնությունը համաներման տակ չի ընկնի:
«Ժողովուրդը սպասում էր Հայաստանի նախագահի՝ համաներման հատուկ հայտարարության, այլ ոչ թե քաղաքական կառույցներին նախագահին դիմելու խնդրանքով երկրում համաներում հայտարարելու անհրաժեշտության դեպքում»,- կարծում է Խոդիկյանը։
ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը մայիսի 8-ին բոլոր քաղաքական ուժերին և հասարակական գործիչներին, մասնավորապես, Հանրային խորհրդին, առաջարկել է իրենց առաջարկները ներկայացնել համաներման անցկացման անհրաժեշտության և կարգի վերաբերյալ։
Խոդիկյանը նաև հանդես եկավ խաղաղ հանրահավաք կազմակերպելու և քաղաքացիներին բաց քվեարկություն անցկացնելու հնարավորություն տալու առաջարկով՝ պարզելու երկրում համաներում հայտարարելու անհրաժեշտության պահանջի աստիճանը։
Իր հերթին «Արարատ» մշակութային հեռուստաալիքի տնօրեն, գրող և հրապարակախոս Մերուժան Տեր-Գուլանյանը նշեց, որ համաներումը պետք է տարածվի բոլոր կալանավորների, և ոչ միայն մարտյան դեպքերի բանտարկյալների վրա։
«Համաներումը չպետք է կապված լինի կալանավորների հենց այս խմբի հետ»,- ասաց Տեր-Գուլանյանը։
Միևնույն ժամանակ Տեր-Գուլանյանը ոչ արդարացի համարեց 2008 թվականի մարտին իրադարձությունների վայրում պատահականորեն հայտնված մարդկանց ձերբակալությունը։
«Մեր հասարակությունը բոլոր բացասական երևույթները չափազանցնելու հակում ունի։ Ես կարծում եմ, որ Հայաստանը կովկասյան տարածաշրջանի մյուս երկրների համեմատ վերելք է ապրում բոլոր ճյողերում, և այս համատեքստում համաներումը՝ որպես հասարակական առաջընթացի խրախուսում, իսկապես արդարացի կլինի»,- նշեց Տեր-Գուլանյանը։
Վերջին անգամ Հայաստանում համաներում է հայտարարվել 2006 թվականին։ -0-
