ԵՐԵՎԱՆ, 14 հուլիսի. /Նովոստի-Արմենիա/. Աշխարհահռչակ հարավկորեացի ռեժիսոր Կիմ Կի-Դուկը, ով Երևանում է գտնվում որպես Երևանի «Ոսկե ծիրան» XI միջազգային կինոփառատոնի պատվավոր հյուր, հայ երկրպագուների և լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ կատարեց կորեական ժողովրդական «Արիրան» երգը, որը հնչում է նաև 2011 թ.-ին նկարահանած նրա համանուն վավերագրական ֆիլմում:
«Մինչև Հայաստան գալը ես ոչինչ չգիտեի այս երկրի մասին: Գալուց առաջ ես ինտերնետում կարդացի Հայաստանի, ձեր պատմության, մարդկանց մասին: Երեկ և այսօր ես զբոսնում էի Երևանում, և եթե երեկ այցելեցի քաղաքի կենտրոնում գտնվող Կասկադ, ապա այսօր զբոսնում էի շուկայի մոտակայքում, որտեղ հանդիպեցի բնակչության աղքատ շերտերին: Գիտե՞ք, ընդհանուր կյանքի պատկերները շատ նման են Հայաստանում և Կորեայում: Այսօրվանից ես ավելի շատ կսկսեմ կարդալ Հայաստանի մասին», - երկուշաբթի մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասաց ռեժիսորը:
Կիմ Կի-Դուկը նշեց, որ կյանքում առաջին անգամ ֆիլմ է դիտել 32 տարեկանում:
«Կորեայում բնակչությունը բաժանվում է երկու մասի՝ նրանք, ովքեր հնարավորություն են ունեցել դպրոց հաճախել և ովքեր նման հնարավորություն չեն ունեցել: Ես նման հնարավորություն չեմ ունեցել: Ես փոքր տարիքից աշխատել եմ մեքենաշինական գործարանում: Սակայն 1990 թ.-ին պատահաբար երկու ֆիլմ դիտեցի, որոնցից մեկը «Գառնուկների լռությունն» էր: Ես այնքան տպավորվեցի, որ որոշեցի զբաղվել կինոյով: Թողեցի ամեն ինչ և գնացի Փարիզ` ռեժիսորական արվեստ սովորելու: Այնտեղ ես հասկացա, որ յուրաքանչյուր ոք կարող է կինո նկարահանել, քանի որ այն ազատություն է տալիս», - պատմեց նա:
Սակայն ռեժիսորը չի ափսոսում բաց թողած ժամանակի համար: «Մեքենաշինական գործարանում ծանր աշխատանքի ժամանակ ես բաներ սովորեցի, որոնք դպրոցը չէր կարող սովորեցնել: Իմ ֆիլմերում ես նկարահանում եմ այն, ինչին ինձ կյանքն է սովորեցրել: Այնպես որ կարելի է նաև չհաճախել դպրոց», - կարծում է նա:
Կիմ Կի-Դուկն ընդգծեց, որ իր ֆիլմերում չկան դրական և բացասական հերոսներ: «Ամեն մարդ ունի լավ և վատ կողմեր: Ես ներկայացնում եմ մարդուն ամբողջական՝ չշեշտելով դրական կամ բացասական որակները», - պարզաբանեց նա:
Միաժամանակ նա կարծում է, որ կինոյում երկխոսությունը խանգարում է կերպարի բացահայտմանը: «Խոսելով՝ մարդը կարող է ստել, այդ պատճառով քիչ են երկխոսությունները, իսկ որոշ ֆիլմերում դրանք ընդհանրապես բացակայում են: Առանց խոսքի մարդը կարող է շատ ավելին արտահայտել, քան խոսքերի օգնությամբ», - ասաց նա:
Աշխարհահռչակ ռեժիսորն ուսուցիչներ չի ընդունում: «Ուսուցիչ կարող է լինել միայն հասարակ մարդը, ում ես հանդիպել եմ իմ կյանքում»:
Նա խորհուրդ տվեց ավելի շատ դիտել փոքր երկրների ֆիլմերը, որոնք դեռ չունեն վերջնական ձևավորված կինեմատոգրաֆ: «Հավատացեք, նման ֆիլմերը ձեզ վրա ավելի մեծ տպավորություն կգործեն, քան զարգացած երկրների ֆիլմերը», - համոզված է նա:
Ռեժիսորը տեղեկացրեց, որ այժմ աշխատում է 2-3 սցենարի վրա, և նոր ֆիլմ նկարահանելուց հետո անպայման կվերադառնա Հայաստան և կներկայացնի այն այստեղ:
«Իմ ֆիլմերի մարդկային հոգու մասին են, այն մասին, որ երբ դուռը փակ է, մարդը կարող է բացել այն, սակայն երբ դուռը թակում են և նա, ամեն դեպքում, որոշում է բացել այն, ապա վախից դողում է: Ֆիլմը մեկնաբանության կարիք չունի, ֆիլմն այն մասին է, թե ինչ ես դու այնտեղ տեսնում, ինչ ես զգում», - եզրափակեց նա:
Երևանի «Ոսկե ծիրան» XI միջազգային կինոփառատոնի բացման հանդիսավոր արարողությունը տեղի ունեցավ կիրակի Երևանում: «Հետահայաց ցուցադրություններ» ծրագրի շրջանակում կցուցադրվեն Կիմ Կի-Դուկի 6 ֆիլմերը:
Այս տարի «Ոսկե ծիրանի» կենտրոնական թեման համաշխարհային կինեմատոգրաֆի դասական Սերգեյ Փարաջանովն է, ում նվիրված են մի շարք միջոցառումներ:
«Նովոստի-Արմենիա» գործակալությունը փառատոնի ինֆորմացիոն հովանավորն է:
«Ոսկե ծիրան» միջազգային կինոփառատոնը Երևանում անցկացվում է 2004թ.-ից և համարվում է տարածաշրջանի ամենաճանաչվածներից մեկը: Այդ տարիների ընթացքում Հայաստան են ժամանել հայտնի դերասաններ և ռեժիսորներ, որոնց թվում նաև` գրող և սցենարիստ Տոնինո Գուերան, հայտնի դերասանուհիներ Կլաուդիա Կարդինալեն և Ֆանի Արդանը։ 2010 թվականին Երևանի կինոփառատոնն արժանացավ Ficts Plate D'honneur կինոյի, հեռուստատեսության և սպորտի միջազգային միության գլխավոր մրցանակին: -0-
