ԵՐԵՎԱՆ, 24 ապրիլի./Նովոստի–Արմենիա/. Աշխարհահռչակ շանսոնյե Շառլ Ազնավուր որդին` Նիկոլյա Ազնավուրը, լրագրողներին պատմել է հոր ցանկության մասին Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիր այցելելուց հետո։
Աշխարհասփյուռ հայությունն այսօր` ապրիլի 24–ին, նշում է 1915թ.–ին Օսմանյան կայսրությունում կազմակերպված Հայոց ցեղասպանության 104–րդ տարելիցը։
«Միշտ ուղեկցել եմ հորս։ Նա կցանկանար, որպեսզի ես այսօր ներկա գտնվեմ այստեղ մեր ընտանիքի անունից։ Կոչ եմ անում բոլորին այցելել Հայաստան ոչ միայն Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրը, այլև մյուս օրերին` նոր նախագծեր իրականացնելու և Հայաստանն ավելի բարգավաճ դարձնելու համար», – ասաց Ազնավուրը։
Նա նշեց, որ իր բարեկամները մայրական կողմից զոհվել են Հայոց ցեղասպանության տարիներին, և նրանց մասին տեղեկություն չկա։
«Սա մեր ընտանիքի ցավն է», – ասաց Ազնավուրը։
Պատմելով այն մասին, թե ինչ է հիշում հոր հետ Հայաստան այցելելու մասին` նա նշեց, որ այսօր մոտենալով Անմար կրակին` նա, առաջին հերթին, զգաց այն, ինչ միշտ զգացել է, երբ հոր հետ այցելում էր Ծիծեռնակաբերդ։
«Զգացի այն, ինչ զգացել եմ հորս կողքին լինելով: Ես զգացի, որ այսօր նա մեզ հետ է՝ ճիշտ այնպես, ինչպես մյուս բոլոր այն մարդիկ, ովքեր եկել են հարգելու Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակը», – ասաց Ազնավուրը։
Այժմյան Թուրքիան 104 տարի առաջվա իրադարձությունները ցեղասպանություն չի համարում և մինչև այսօր չի ճանաչում սեփական պատմության այդ ամոթալի էջը՝ մերժելով ինչպես հարյուր հազարավոր հայերին սրի քաշելու փաստը, այնպես էլ մերժելով դրա համար կրել բարոյական, պատմական և նյութական պատասխանատվություն։
1965 թ.-ից սկսած, դեռևս Խորհրդային Հայաստանում, վերածնվել է Հայոց ցեղասպանության ճանաչման շարժումը, որին հետևեց ավելի քան տասնյակ պետությունների և միջազգային կազմակերպությունների կողմից այդ փաստի միջազգային ճանաչումը։ Հայոց ցեղասպանության փաստը ճանաչել են բազմաթիվ պետություններ և մի շարք հեղինակավոր կազմակերպություններ։ Առաջինը ճանաչել է Ուրուգվայը 1965թ.–ին, որի օրինակին հետևել են Կիպրոսը, Ռուսաստանը, Հունաստանը, Կանադան, Իտալիայի պատգամավորների պալատը, Լիբանանը, Բելգիան, Ֆրանսիան, Պարագվայը, Արգենտինան, Շվեդիան, Բոլիվիան, Մեծ Բրիտանիան, Հոլանդիան, Սլովակիան, Գերմանիան, Լիտվան, Վենեսուելան, Լեհաստանը, Չիլին, Շվեյցարիան, Բրազիլիան, Լյուքսեմբուրգը, Ավստրիան, Վատիկանը, Չեխիան, Դանիան, ինչպես նաև Լիբիայի ժամանակավոր կառավարությունը, ԱՄՆ–ի 49 նահանգները, Սիրիան, Եվրոպական խորհրդարանը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը։–0–
