Կարո Փայլան. երազում եմ, որպեսզի թուրքերը, քրդերն ու հայերը ապրեն հաշտ ու խաղաղ (ՖՈՏՈ)
19.09.2017,
19:41
Թուրքիայում բնակվող հայազգի պատգամավոր, Ժողովրդադեմոկրատական կուսակցության ներկայացուցիչ Կարո Փայլանը երեքշաբթի հանդիպել է ԵՊՀ–ի ուսանողների հետ։
ԵՐԵՎԱՆ, 19 սեպտեմբերի. /Նովոստի–Արմենիա/. Թուրքիայում բնակվող հայազգի պատգամավոր, Ժողովրդադեմոկրատական կուսակցության ներկայացուցիչ Կարո Փայլանը երեքշաբթի հանդիպել է ԵՊՀ–ի ուսանողների հետ։
«Շատ ուրախ եմ, որ Հայաստանում եմ և հանդիպում եմ ձեզ։ Երբ տեսնում եմ այսքան ուժեղ և ակտիվ երիտասարդների, իմ մեջ Հայաստանի մեծ ու լուսավոր ապագայի հույս է արթնանում։ Լինելով թուրք պատգամավոր` ես առաջին անգամ եմ Հայաստանում և շատ ուրախ եմ, որ տեսնում եմ ուժեղ Հայաստան։ Նայում եմ հայ երիտասարդների աչքերին և ուժ եմ տեսնում», – հայտարարեց Փայլանը։
Նա նաև նշեց, որ երազում է, որպեսզի և′ թուրքերը, և′ քրդերը, և′ հայերն ապրեն հաշտ ու խաղաղ։
«Գիտեմ, որ սա երազանք է։ Սակայն մենք կշարունակենք պայքարել, որպեսզի ցեղասպանությունը չկրկնվի», – ասաց նա։
Փալյանի խոսքով, այսօր Թուրքիայում բնակվում է 60 հազար հայ, որոնց մեծ մասը Ստամբուլում են, սակայն նրանց շրջանում քիչ են քրիստոնյաները։
«Եղել են ժամանակներ, երբ Հայաստանի և Թուրքիայի սահմանները բաց էին։ Հիմա այդ ճանապարհը չկա։ Ես երազում եմ գտնել նոր ճանապարհ, որպեսզի չլինեն սահմաններ։ Դրա համար հարկավոր է դեմոկրատական Թուրքիա», – ընդգծեց նա։
Փայլանը նաև նշեց, որ իր նախնիները ծնունդով Մալաթիա քաղաքացին էին, որտեղ մինչև Հայոց ցեղասպանությունը բնակչության 35–40%–ը հայեր էին։
«Հիմա այնտեղ 25–30 հազարից մնացել է մոտ 2 հազար հայ։ Տատս կարծում էր, որ մենք պետք է լքենք Թուրքիան, հակառակ դեպքում այստեղ չենք գոյատևի։ Մեր հարազատներից շատերը լքել են երկիրը, իսկ իմ ընտանիքը տեղափոխվել է Ստամբուլ, որտեղ հիմա բնակվում են հայեր բազմաթիվ այլ քաղաքներից։ Հայկական բոլոր ընտանիքներն ունեն նման պատմություններ», – ասաց նա ու հավելեց, որ իր ծնողները չգիտեին հայերեն, քանի որ նրա նախնիները վախեցել են նրանց հայերեն սովորեցնել։
Խոսելով Թուրքիայում տիրող ներքաղաքական իրավիճակի մասին` Փայլանը նշեց, որ Թուրքիայում հիմա վատ վիճակ է և, ցավոք, օրեցօր ավելի է վատանում։
«Թուրքիայում տեղի ունեցան սահմանադրական բարեփոխումներ։ Ցավոք, հանրաքվեի արդյունքում հաղթեց Էրդողանի դիկտատուրան։ Նախագահի թեկնածուն պետք է դեմոկրատ լինի։ Մեր կուսակցությունը, անխոս, կունենա իր թեկնածուն ընտրություններին», – ասաց նա։
«Թուրքիայում շատ են դեմոկրատները, սակայն, ցավոք, նրանք չկարողացան փոխել պետական մտածելակերպը։ Չգիտեմ այլ ճանապարհ. միայն ժողովրդավարական Թուրքիան կարող է կապ հաստատել Հայաստանի հետ», – ավելացրեց նա։
Փայլանը պարգևատրվեց ԵՊՀ–ի ոսկե մեդալով մարդու իրավունքների պաշտպանության և Հայոց ցեղասպանության ճանաչման ու դատապրտման գործում ունեցած զգալի ավանդի համար։
Հայոց ցեղասպանությունը ХХ դարի առաջին ցեղասպանությունն է։ Թուրքիան ավանդաբար մերժում է Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին շուրջ մեկուկես միլիոն հայերի զանգվածային ջարդեր իրականացնելու մեղադրանքները և չափազանց ցավագին է վերաբերվում Արևմուտքի քննադատություններին։
Հայոց ցեղասպանության փաստը ճանաչել են բազմաթիվ երկրներ, մասնավորապես` Ուրուգվայը, Լիտվան, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Իտալիայի խորհրդարանի ստորին պալատը, Չեխիայի խորհրդարանը, Հոլանդիան, Սլովակիան, Շվեդիան, Շվեյցարիան, ԱՄՆ 42 նահանգներ, ինչպես նաև Հունաստանի, Կիպրոսի, Արգենտինայի, Բելգիայի, Ուելսի, Լյուքսեմբուրգի խորհրդարանները, Կանադայի խորհրդարանի համայնքների պալատը և Լեհաստանի սեյմը, Պարագվայի Սենատը,Վատիկանը, Եվրախորհդարանը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը, Գերմանիայի Բունդեսթագը և Չեխիայի խորհրդարանը: -0-
«Շատ ուրախ եմ, որ Հայաստանում եմ և հանդիպում եմ ձեզ։ Երբ տեսնում եմ այսքան ուժեղ և ակտիվ երիտասարդների, իմ մեջ Հայաստանի մեծ ու լուսավոր ապագայի հույս է արթնանում։ Լինելով թուրք պատգամավոր` ես առաջին անգամ եմ Հայաստանում և շատ ուրախ եմ, որ տեսնում եմ ուժեղ Հայաստան։ Նայում եմ հայ երիտասարդների աչքերին և ուժ եմ տեսնում», – հայտարարեց Փայլանը։
Նա նաև նշեց, որ երազում է, որպեսզի և′ թուրքերը, և′ քրդերը, և′ հայերն ապրեն հաշտ ու խաղաղ։
«Գիտեմ, որ սա երազանք է։ Սակայն մենք կշարունակենք պայքարել, որպեսզի ցեղասպանությունը չկրկնվի», – ասաց նա։
Փալյանի խոսքով, այսօր Թուրքիայում բնակվում է 60 հազար հայ, որոնց մեծ մասը Ստամբուլում են, սակայն նրանց շրջանում քիչ են քրիստոնյաները։
«Եղել են ժամանակներ, երբ Հայաստանի և Թուրքիայի սահմանները բաց էին։ Հիմա այդ ճանապարհը չկա։ Ես երազում եմ գտնել նոր ճանապարհ, որպեսզի չլինեն սահմաններ։ Դրա համար հարկավոր է դեմոկրատական Թուրքիա», – ընդգծեց նա։
Փայլանը նաև նշեց, որ իր նախնիները ծնունդով Մալաթիա քաղաքացին էին, որտեղ մինչև Հայոց ցեղասպանությունը բնակչության 35–40%–ը հայեր էին։
«Հիմա այնտեղ 25–30 հազարից մնացել է մոտ 2 հազար հայ։ Տատս կարծում էր, որ մենք պետք է լքենք Թուրքիան, հակառակ դեպքում այստեղ չենք գոյատևի։ Մեր հարազատներից շատերը լքել են երկիրը, իսկ իմ ընտանիքը տեղափոխվել է Ստամբուլ, որտեղ հիմա բնակվում են հայեր բազմաթիվ այլ քաղաքներից։ Հայկական բոլոր ընտանիքներն ունեն նման պատմություններ», – ասաց նա ու հավելեց, որ իր ծնողները չգիտեին հայերեն, քանի որ նրա նախնիները վախեցել են նրանց հայերեն սովորեցնել։
Խոսելով Թուրքիայում տիրող ներքաղաքական իրավիճակի մասին` Փայլանը նշեց, որ Թուրքիայում հիմա վատ վիճակ է և, ցավոք, օրեցօր ավելի է վատանում։
«Թուրքիայում տեղի ունեցան սահմանադրական բարեփոխումներ։ Ցավոք, հանրաքվեի արդյունքում հաղթեց Էրդողանի դիկտատուրան։ Նախագահի թեկնածուն պետք է դեմոկրատ լինի։ Մեր կուսակցությունը, անխոս, կունենա իր թեկնածուն ընտրություններին», – ասաց նա։
«Թուրքիայում շատ են դեմոկրատները, սակայն, ցավոք, նրանք չկարողացան փոխել պետական մտածելակերպը։ Չգիտեմ այլ ճանապարհ. միայն ժողովրդավարական Թուրքիան կարող է կապ հաստատել Հայաստանի հետ», – ավելացրեց նա։
Փայլանը պարգևատրվեց ԵՊՀ–ի ոսկե մեդալով մարդու իրավունքների պաշտպանության և Հայոց ցեղասպանության ճանաչման ու դատապրտման գործում ունեցած զգալի ավանդի համար։
Հայոց ցեղասպանությունը ХХ դարի առաջին ցեղասպանությունն է։ Թուրքիան ավանդաբար մերժում է Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին շուրջ մեկուկես միլիոն հայերի զանգվածային ջարդեր իրականացնելու մեղադրանքները և չափազանց ցավագին է վերաբերվում Արևմուտքի քննադատություններին։
Հայոց ցեղասպանության փաստը ճանաչել են բազմաթիվ երկրներ, մասնավորապես` Ուրուգվայը, Լիտվան, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Իտալիայի խորհրդարանի ստորին պալատը, Չեխիայի խորհրդարանը, Հոլանդիան, Սլովակիան, Շվեդիան, Շվեյցարիան, ԱՄՆ 42 նահանգներ, ինչպես նաև Հունաստանի, Կիպրոսի, Արգենտինայի, Բելգիայի, Ուելսի, Լյուքսեմբուրգի խորհրդարանները, Կանադայի խորհրդարանի համայնքների պալատը և Լեհաստանի սեյմը, Պարագվայի Սենատը,Վատիկանը, Եվրախորհդարանը, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը, Գերմանիայի Բունդեսթագը և Չեխիայի խորհրդարանը: -0-
Պատճենել հղումը
