ԵՐԵՎԱՆ, 2 հոկտեմբերի. /Նովոստի–Արմենիա/. Կոմիտաս վարդապետն աշնան մասին ասել է.
Ծառեր, թփեր լեցուն միրգ,
Մառան տարան գիրկ ու գիրկ,
Աշուն սնավ։
Սաղարթ–սաղարթ սարսելով,
Ոսկի տերև դարսելով
Աշուն քնավ։
Տարափ ու բուք փչելով,
Վայուն–մայուն ճչելով՝
Աշուն ծնավ։
Եվ եթե ընդունված է կարծել, թե աշունը թախծի ու դեպրեսիայի ժամանակաշրջան է, ապա բազմաթիվ երևանցիների համար այն, ինչպես և բնութագրել է մեծ Կոմիտասը, տարվա ոսկետերև ու մրգառատ եղանակն է, որի մեղմ արևը և օդին բյուրեղապակյա մաքրություն պարգևող քամին թույլ է տալիս մայրաքաղաքի բնակիչներին վայելելու բնությունն իր լիության ու գույների բազմազանության մեջ:
Դրա վկայությունն է երևանյան աշուն հագած այգիներում սպասելի և, միաժամանակ, անսպասելի աշխուժությունը:
Վաղ աշնան ամենագլխավոր և վառ առանձնահատկությունն այն է, որ օդն արդեն շիկացած չէ ամառային արևի կիզիչ ճառագայթներից, բայց այն դեռևս չի շտապում հեռանալ ու իր ջերմությունն է նվիրում առօրյայից հոգնած բնակիչներին: Ու նրանք, օգտվելով առիթից, շտապում են շնչել, կլանել ու վայելել այդ մեղմ ջերմությունը, որը շատ շուտով արդեն չի լինի:
Ամենօրյա վազքը պասիվ հանգստով այս ժամանակահատվածում փոխարինելու լավագույն տարբերակներից մեկն այգում առանձնանալն է՝ կյանքի այս շրջափուլի ու հետագա անելիքների մասին մտածելը:
Այս տղան հենց դրանով էլ կարծես զբաղված է՝ նրա դիրքը յոգայի ասանա է հիշեցնում ու միաժամանակ հանգստություն է ճառագում:
Տեղեկատվության աղբյուրների գերհագեցվածությամբ, թվային տեխնոլոգիաների բազմազանությամբ աչքի ընկնող մեր իրականությունում տպագիր գիրք ընթերցող մարդկանց տեսնելն առանձնահատուկ ուրախություն է: Իսկ լուռ ու աշնանային արևով լցված այգում գիրք ընթերցելը հանգստի լավագույն տարբերակներից է: Ինչպես ասում են՝ օգտակարը հաճելիի հետ:
Տարվա այս եղանակի բարիքներից ու բնության նվիրած գեղեցկությունից առավել մեծ հաճույք են ստանում բալիկները, որոնց զիլ ծիծաղն ու անկեղծ հիացմունքը զուրկ է փիլիսոփայությունից, և դա է, հավանաբար, իրական երջանկությունը:
Վերջին ժամանակներում Հայաստանում էլ նորաձև է դարձել հարսանեկան զույգի այցելությունն այգիներ՝ լուսանկարվելու ու բնությանը, թերևս, միաձուլվելու համար: Վաղ աշունը կարծես ինքն է կանչում իր գունապնակով ու բազմերանգ սաղարթով: Այս զույգն էլ շտապել է օգտվել աշնան այս հրավերից և ու անմահացնել կյանքի կարևորագույն օրը Երևանյան ամենահին ու ամենագեղեցիկ այգիներից մեկում:
Այս ամենին անբարբառ հետևում է ճերմակափառ Մասիսը՝ իր վրա կրելով հայերիս առօրյայի մանրամասների դաջվածքը:
Բոլոր լուսանկարները՝ Նարինե Ասլանյանի
Այնպես որ աշունը միշտ չէ, որ միայն տերյանական միապաղաղություն ու սրտնեղություն է բերում: Իսկ Հայաստանում այն առավել քան գեղեցիկ է: Տարվա յուրաքանչյուր եղանակ մեր երկրում ունի իր հստակ սահմանները, և մենք՝ հայաստանցիներս, հնարավորություն ունենք վայելելու յուրաքանչյուրի գեղեցկությունն ու կարևորությունը: -0-
